11. കൊന്നവരും തിന്നവരും

Adolf Hitler

''നാസ്തികരും കൊന്നിട്ടില്ലേ?'' ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടുവരെ ഉന്നയിക്കപ്പെടാതിരുന്ന വിചിത്രമായ ഈ ആരോപണം ഇക്കാലത്ത്‌ മതം നാസ്തികതയ്‌ക്കെതിരെ ഉയര്‍ത്തുന്നതുകാണാം. ഭാവന കമ്മിയായ മതപണ്ഡിതരാണ് പ്രധാനമായും ദുര്‍ബലമായ ഈ ആയുധം ഉപയോഗിച്ചുകാണുന്നത്. വിഷയം ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍ മനസ്സിലാകും, ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ നാസ്തികതയുടെ മാത്രം പ്രശ്‌നമാണിത്. അതിനുമുമ്പ് നാസ്തികതയ്ക്ക് യാതൊരു പ്രശ്‌നവുമില്ല!! അതിന് മുമ്പും പ്രശ്‌നമില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല-ശേഷവും കുഴപ്പമില്ല!! ആരോപണമിതാണ്: നാസ്തികരായ ചില സ്വേച്ഛാധിപതികള്‍ അധികാരം കയ്യില്‍ കിട്ടിയപ്പോള്‍ കൂട്ടക്കൊലകള്‍ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്-ഇനിയുമത് സംഭവിച്ചേക്കാം, ജാഗ്രതൈ! ജോസഫ് സ്റ്റാലിനും ഹിറ്റ്‌ലറും പോള്‍പോട്ടുമൊക്കെയാണ് ഉദാഹരണം. ബുദ്ധിമാന്‍മാരായ മതചിന്തകരൊന്നും ഈ വാദം ഉന്നയിക്കാത്തത് ചരിത്രബോധമുള്ളതു കൊണ്ടാണ്. നാസ്തികരായ സ്വേച്ഛാധിപതികള്‍ ഉണ്ടായത് ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ മാത്രമാണ്. എന്നാല്‍ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന് മുമ്പും ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലും ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലും ലോകമെമ്പാടും ആരാച്ചാരുടെ വേഷമണിഞ്ഞത് മതമാണെന്ന് അവര്‍ക്കറിയാം. 


മതമുണ്ടായതുമുതല്‍ ഹിംസയും രക്തച്ചൊരിച്ചിലും ആരംഭിച്ചു. കൊല്ലാത്ത മതങ്ങള്‍ കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്യപ്പെട്ടപ്പോള്‍ ചുവപ്പന്‍ മതങ്ങള്‍ ആര്‍ത്തട്ടഹസിച്ച് വിശ്വവിജയം ആഘോഷിക്കുകയായിരുന്നു. മതം ഇതൊക്കെ നടപ്പിലാക്കിയത് വ്യക്തികളിലൂടെയാണ്. ഈ വ്യക്തികള്‍ ഒരേ സമയം മതനേതാക്കളും ഭരണനേതാക്കളുമായി മുന്നണിയിലുണ്ടായിരുന്നു. മതങ്ങള്‍ പരസ്പരം ഹിംസിക്കാന്‍ ഒരു കാലത്തും മടിച്ചിട്ടില്ല. പരസ്പര സംഘട്ടനം മറക്കുന്ന അപൂര്‍വം ഇടവേളകളില്‍ മതങ്ങള്‍ ആഭ്യന്തരകലഹത്തില്‍ ആകൃഷ്ടരാകുന്നു. പ്രോട്ടസ്റ്റന്റുകാരനും കത്തോലിക്കനും സുന്നിയും ഷിയയും പരസ്പരം വെട്ടിക്കീറുന്നു. രാജവെമ്പാല മൂര്‍ഖനെ തിന്നുന്നു. മൂര്‍ഖന്‍ ചേരയെ ആഹരിക്കുന്നു, ചേര എലിയെ വിഴുങ്ങുന്നു. ഇങ്ങനെ ലോകമെമ്പാടും രക്തക്കടലുകള്‍ തീര്‍ത്ത് വശംകെട്ട മതത്തിന്റെ അത്താണിയായിട്ടാണ് ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ നാസ്തികഭരണാധികാരികളില്‍ ചിലരെ അവതരിക്കുന്നത്.

Joseph Stalin

ചരിത്രത്തിന്റെ ചക്രങ്ങള്‍ ഉരുളുമ്പോള്‍ മനുഷ്യസമൂഹം പുതുമയുടേയും പുരോഗതിയുടേയും പുതിയ മേച്ചില്‍പ്പുറങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തുന്നു. പക്ഷേ, ഈ മുന്നേറ്റം ഒരു നേര്‍രേഖയിലല്ല. മറിച്ച് ഒരു അറക്കവാളിന്റെ വായ്ത്തലയുടെ ആകൃതിയാണതിനുള്ളത്. കയറിയുമിറങ്ങിയുമാണ് പ്രയാണം. ഇടയ്ക്കിടെ തിരിച്ചടികളുണ്ടെങ്കിലും സമൂഹമനഃസാക്ഷി നിരന്തരമായി നവീകരിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്. ഇത്തരം തിരിച്ചടികളില്‍ 99 ശതമാനവും സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ളത് മതവും സ്വേച്ഛാതിപതികളുമാണ്. ഹിറ്റ്‌ലറും സ്റ്റാലിനും പോള്‍പോട്ടുമൊക്കെ അത്തരം സ്വേച്ഛാധിപതികളാണ്. പക്ഷേ, ലോര്‍ഡ്‌സ് ഓഫ് 'ദ ഗോള്‍ഡന്‍ ഹോണ്‍' (`Lords of the Golden Horn' by Noel Barber) എന്നകൃതിയില്‍ നോയല്‍ബാര്‍ബര്‍ വിവരിക്കുന്നതുപോലെ ചെങ്കിസ്ഖാന്‍, ചില ഓട്ടോമന്‍ സുല്‍ത്താന്‍മാര്‍, കലിഗുളയേയും കോണ്‍സ്റ്റന്റൈനേയും പോലുള്ള റോമന്‍ചക്രവര്‍ത്തിമാര്‍, സ്വപിതാവിനെ കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്യുകയും സഹോദരരുടെ ചോരച്ചാലുകളില്‍ നീന്തിത്തുടിക്കുകയും ചെയ്ത ഔറംഗസീബിനെപ്പോലുള്ള ഘോരഭക്തന്‍മാര്‍ എന്നിവരുമായൊക്കെ താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ അത്ര വലിയ തിന്മയാണെന്ന് പറയാനാവില്ല. തീര്‍ച്ചയായും ഹിറ്റ്‌ലര്‍ കൂടുതല്‍ പേരെ കൊന്നിട്ടുണ്ട്. 


ആധുനിക സാങ്കേതികവിദ്യയും നവീന ആയുധങ്ങളുമാണ് ഒരുപാടുപേരെ പെട്ടെന്ന് കൊല്ലാന്‍ ഹിറ്റ്‌ലറേയും പോള്‍പോട്ടിനേയുമൊക്കെ സഹായിച്ചത്. തല്ലിയും വെട്ടിയും ആളെക്കൊല്ലുന്നതിന് ഒരു പരിധിയുണ്ട്. തോക്കും ബോംബും കണ്ടുപിടിച്ചതിന് ശേഷം ഹിംസ വളരെ എളുപ്പമായി. സ്വഭാവികമായും മരണസംഖ്യയും വര്‍ദ്ധിച്ചു. പണ്ടത്തെ മതനേതാക്കളുടേയും സ്വേച്ഛാധിപതികളുടേയും പക്കല്‍ ഇന്നത്തെ മാരകായുധങ്ങള്‍ ഇല്ലാതിരുന്നത് മനുഷ്യരാശിയുടെ പുണ്യമെന്നേ പറയാവൂ! ഇന്നത്തെ അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡന്റിന് ഹിറ്റ്‌ലറെക്കാള്‍ എളുപ്പത്തില്‍ ലോകം നശിപ്പിക്കാനാവും. പക്ഷേ, ഇന്നത്തെ മാനവസമൂഹം ഏറെ മാറിയിരിക്കുന്നു. നമ്മുടെ ധാര്‍മ്മികമനസാക്ഷി മതേതരമായി ഏറെ പരിഷ്‌ക്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇത്തരം കാടത്തരത്തിന് അത്ര പെട്ടെന്ന് നാം വഴങ്ങിക്കൊടുക്കില്ല. പണ്ട് യുദ്ധം ജയിക്കുന്നവനും വെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നവനും വാഴ്ത്തപ്പെടുമായിരുന്നു. ഇന്ന് സ്ഥിതിയതല്ല.

Saddam Hussein

''ഹിറ്റ്‌ലറും സ്റ്റാലിനും നിരീശ്വരവാദികളായിരുന്നില്ലേ?''ഇന്നും ഭാവനാശൂന്യരായ ചില മതപ്രഭാഷകര്‍ ഈ ചോദ്യമുയര്‍ത്താറുണ്ട്. രണ്ടു നിഗമനങ്ങളാണ് ഈ ചോദ്യത്തിന് പിന്നിലുള്ളത്.(1) സ്റ്റാലിനും ഹിറ്റ്‌ലറും നിരീശ്വരവാദികളായിരുന്നു. (2) അവര്‍ നിരീശ്വരവാദികളായിരുന്നതുകൊണ്ടാണ് ക്രൂരതകള്‍ ചെയ്തുകൂട്ടിയത്. ഇതില്‍ ആദ്യ നിഗമനം പരിഗണിക്കാം: സ്റ്റാലിന്‍ നിരീശ്വരവാദിയായിരുന്നുവെന്നത് ശരിയാണ്. പക്ഷേ, ഹിറ്റ്‌ലറുടെ കാര്യത്തില്‍ അത്തരം യാതൊരുറപ്പും സാധ്യമല്ല. മരിക്കുന്നതുവരെ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ റോമന്‍കത്തോലിക്കനായിരുന്നു. അനിഷേധ്യമായ വസ്തുതയാണത്. ആദ്യനിഗമനം അപ്രസക്തമാണ്, രണ്ടാമത്തേത് തെറ്റും. ഹിറ്റ്‌ലറും സ്റ്റാലിനും അവിശ്വാസികളായിരുന്നു എന്നിരിക്കട്ടെ. രണ്ടുപേര്‍ക്കും മീശ ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്നുമിരിക്കട്ടെ; അതിനെന്ത്? സദാംഹുസ്സൈനും മീശയുണ്ടായിരുന്നു! ലക്ഷക്കണക്കിന് വരുന്ന സ്വജനതയെ ഹെലികോപ്റ്ററിലൂടെ വിഷം തളിച്ച് കൊന്നുവെന്ന ആരോപണം നേരിട്ട സദാം ഹുസൈന്‍ മരിച്ചത് ഖുര്‍-ആനും കയ്യില്‍ പിടിച്ചാണ്. ഇന്തോനേഷ്യയില്‍ 12 ലക്ഷം കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകളെ നിഷ്ഠൂരമായി കൊലപ്പെടുത്തിയ സുഹാര്‍ത്തോയും ഹിരോഷിമയിലും നാഗസാക്കിയിലും ബോംബിട്ട അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡന്റും മതവിശ്വാസികളായിരുന്നു. ഇസ്‌ളാമികവിപ്‌ളവമെന്ന ഓമനപ്പേരില്‍ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകളടക്കമുള്ള എതിരഭിപ്രായക്കാരെ അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ 'ബാഷ്പീകരിച്ചു' കളഞ്ഞ അയത്തൊള്ള ഖൊമൈനിയും മതവിശ്വാസിയായിരുന്നു. ഒന്നാലോചിക്കുക, ഹിരോഷിമയിലും നാഗസാക്കിയിലും സെക്കന്‍ഡുകള്‍ കൊണ്ട് രണ്ടര ലക്ഷം പേരെ കാലപുരിയ്ക്കയയ്ക്കുകയും നിരവധി ലക്ഷങ്ങളെ കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്യുകയും ചെയ്ത ഹാരി ട്രൂമാന്‍ ബോംബിട്ടെന്നത് തന്റെ മതവിശ്വാസം കൊണ്ടാണെന്ന് ആരെങ്കിലും വാദിക്കുമോ? ഇദി അമീന്‍ മനുഷ്യമാംസം തിന്നത് മതഭക്തി കാരണമാണെന്നും ആരും ആരോപിക്കുന്നില്ല. പിന്നെന്തുകൊണ്ട് ഹിറ്റ്‌ലറും സ്റ്റാലിനും?

Harry S Trueman

തിന്മ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ഒരാള്‍ വിശ്വാസിയാണോ അവിശ്വാസിയാണോ എന്ന ഒറ്റക്കാരണം മുന്‍നിറുത്തി തിന്മ വിശ്വാസത്തിന്റെയോ അവിശ്വാസത്തിന്റെയോ ചിഹ്നമാണെന്ന് അനുമാനിക്കാനാവില്ല. നേരെമറിച്ച് അയാളുടെ വിശ്വാസം അല്ലെങ്കില്‍ അവിശ്വാസം തിന്മ അഴിച്ചുവിടുന്നതില്‍ എന്തുപങ്കാണ് വഹിച്ചിട്ടുള്ളത് എന്നതാണ് പ്രസക്തമായ ചോദ്യം. നാസ്തികത പ്രകൃതിശാസ്ത്രപരമായ, ശാസ്ത്രീയമായ തെളിവുകള്‍ക്ക് മുന്‍തൂക്കം കൊടുക്കുന്ന ഒരു ചിന്താധാരയും ജീവിതവീക്ഷണവുമാണ്. സഹജീവികളെ ഹിംസിക്കാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്ന യാതൊന്നും അതിലില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല എല്ലാ ജീവികളും ഒരു പൊതുപൂര്‍വികനില്‍ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞുവെന്ന സഹജബോധവും മാനവികതയുമാണ് അതിന്റെ അന്തര്‍ധാരയായി വര്‍ത്തിക്കുന്നത്.  ശുദ്ധമായ നാസ്തികനിലപാട് സ്വീകരിക്കുന്ന ഒരാള്‍ അഹിംസാവാദത്തെ പിന്തുയ്ക്കുന്നവനായിരിക്കും എന്നാല്‍ ഇതില്‍ വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്യുന്നവര്‍ നാസ്തകര്‍ക്കിടയിലുണ്ടാകാം. ഉത്തമ നാസ്തികരാവാന്‍ അവര്‍ പരാജയപ്പെടുകയും മതവിശ്വാസിയുടെ മാനസികാവസ്ഥയിലേക്ക് അധ:പതിക്കുകയും ചെയ്യും. 
മതത്തിന്റെ കാര്യം നേരെ തിരിച്ചാണ്. എതിരാളികളെ കൊല്ലാനും തിന്നാനുമുള്ള ശാസനങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ശ്വാസം മുട്ടുന്നവയാണ് മതദര്‍ശനങ്ങള്‍. മതദൈവത്തിന് വേണ്ടി യുദ്ധം ചെയ്യാനും പരസ്പരസങ്കലനം ഒഴിവാക്കാനും അന്യനെ മാലിന്യമായി കാണാനും ശുദ്ധമതവിശ്വാസിക്ക് മേല്‍ താത്വികമായ സമ്മര്‍ദ്ദമുണ്ട്.


ജോസഫ് സ്റ്റാലിന്‍ ഒരു നിരീശ്വരവാദിയായിരുന്നു. റഷ്യയിലെ ഓര്‍ത്തഡോക്‌സ് ചര്‍ച്ച് നടത്തിയിരുന്ന ടിഫ്‌ളിസ് തിയോളജിക്കല്‍ സെമിനാരിയില്‍ (Tiflis Theological Seminary) നിന്നാണ് അദ്ദേഹത്തിന് വിദ്യാഭ്യാസം ലഭിച്ചത്. സ്റ്റാലിന്‍ ഒരു പാതിരിയാകുമെന്നായിരുന്നു അമ്മയുടെ പ്രതീക്ഷ. തന്റെ സ്വപ്നം പൂവണിയാത്തതില്‍ അമ്മയ്ക്ക് വലിയ നിരാശയായിരുന്നുവെന്ന് സ്റ്റാലിന്‍ തന്നെ പിന്നീട് തമാശരൂപത്തില്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. പുരോഹിതനാവാന്‍ സെമിനാരിയില്‍ ചേര്‍ന്നുപഠിച്ചതുകൊണ്ടുതന്നെ ക്രിസ്തുമതം നന്നായി മനസ്സിലാക്കിയ സ്റ്റാലിന്റെ മതത്തിനെതിരെയുള്ള ആക്രമണം വളരെ രൂക്ഷവും നിശിതവുമായിരുന്നു. കൂടെക്കിടന്നവനല്ലേ രാപ്പനിയുടെ ചൂടറിയൂ! എന്നാല്‍ നിരീശ്വരവാദം കാരണമാണ് സ്റ്റാലിന്‍ ക്രൂരനായ ഭരണാധികാരിയായതെന്ന വാദം വിചിത്രമാണ്. വിദ്യാഭ്യാസകാലത്ത് ലഭിച്ച മതപരിശീലനമാണ് സ്റ്റാലിനെ ക്രൂരനാക്കിയതെന്ന മറുവാദവും അതുപോലെ ചപലമാണ്. പഴയനിയമത്തിലെ യഹോവയെയാണ് സ്റ്റാലിന്‍ തന്റെ ക്രൂരതകള്‍ക്ക് മാതൃകയാക്കിയതെന്ന വാദവും അതുപോലെതന്നെ ബാലിശമാണ്. റഷ്യന്‍ ഓര്‍ത്തഡോക്‌സ് ചര്‍ച്ചിനെ തന്ത്രപരമായി കൂടെനിറുത്തുന്നതില്‍ വിജയിച്ച രാഷ്ട്രതന്ത്രജ്ഞനായിരുന്നു ജോസഫ് സ്റ്റാലിന്‍.


ഹിറ്റ്‌ലര്‍ നിരീശ്വരവാദിയായിരുന്നവെന്ന വിശ്വാസം മിഥ്യയാണ്. ആസൂത്രിതമായി പ്രചരിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു നുണ എന്നുവേണമെങ്കില്‍ പറയാം.
ഹിറ്റ്‌ലറുടെ മതവിശ്വാസം പൂര്‍ണ്ണമായും നിര്‍ധാരണം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരു സമസ്യയാകുന്നു. അദ്ദേഹം അവിശ്വാസിയായിരുന്നു എന്ന പ്രചരണവും ചോദ്യം ചെയ്യാതെ അത് വിശ്വസിക്കാനുള്ള ഉത്സാഹവും ലക്ഷ്യമിടുന്നത് മറ്റുചിലതാണ്. ഹിറ്റ്‌ലറെപ്പോലൊരു ഇതിഹാസനായകന്‍ നിരീശ്വരവാദിയായിരുന്നുവെങ്കില്‍ അതില്‍ ഭൗതികവാദികള്‍ക്ക് അപമാനം തോന്നേണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ല. അഭിമാനിക്കാനും അതില്‍ യാതൊന്നുമില്ല. എന്നാല്‍ ഹിറ്റ്‌ലറുടെ ക്രൂരതകള്‍ അവിശ്വാസത്തില്‍നിന്നുത്ഭവിച്ചതാണെന്ന് തെളിഞ്ഞാല്‍ ഭൗതികവാദത്തിന്റെ ന്യൂനതയായി അതിനെ വ്യാഖ്യാനിക്കാം. ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ കൊന്നൊടുക്കിയത് വിശ്വാസികളായ ജൂതരെയും നിരീശ്വരവാദികളായ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകളെയുമായിരുന്നുവെന്ന് നമുക്കറിയാം. സത്യത്തില്‍ വിശ്വാസവും അവിശ്വാസവുമൊന്നും ഹിറ്റ്‌ലര്‍ക്കൊരു വിഷയമായിരുന്നില്ല. മതത്തോടും മതനേതാക്കളോടുമുള്ള കടുത്ത പുച്ഛവും രോഷവും അദ്ദേഹം പലപ്പോഴും പ്രകടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. അത് മതത്തെ അടുത്തറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞതുകൊണ്ട് മാത്രമാകാനാണ് സാധ്യത. വത്തിക്കാന് ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ സാമ്പത്തികസഹായവും പിന്തുണയും നല്കിയത് ഹിറ്റ്‌ലര്‍-മുസ്സോളിനി അച്ചുതണ്ടായിരുന്നുവല്ലോ. മുസ്സോളിനി ദാനം ചെയ്ത 108 ഏക്കര്‍ഭൂമിയിലാണ് ഇന്നും വത്തിക്കാന്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്.


ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ജനിച്ചത് ഒരു റോമന്‍ കത്തോലിക്കാ കുടുംബത്തിലായിരുന്നു. ബാല്യത്തില്‍ കത്തോലിക്കാസ്‌കൂളില്‍ പഠിച്ചു; കത്തോലിക്ക പള്ളികളില്‍ പോയി. പക്ഷേ, അതൊന്നും വലിയ പ്രാധാന്യമുള്ള സംഗതികളല്ല. 99% നിരീശ്വരവാദികളും മതപരമായിട്ട് തന്നെയാണ് ജീവിതം തുടങ്ങുക. സ്റ്റാലിന്‍ റഷ്യന്‍ ഓര്‍ത്തഡോക്‌സ് ചര്‍ച്ച് ഉപേക്ഷിച്ചതുപോലെ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ക്കും ചെയ്യാമായിരുന്നു. പക്ഷേ, ഒരിക്കലും അദ്ദേഹമത് ചെയ്തില്ല; മരിക്കുവോളം. മാത്രമല്ല ജീവിതത്തിലുടനീളം ഹിറ്റ്‌ലര്‍ മതവിശ്വാസിയായിരുന്നുവെന്നതിന് തെളിവുണ്ട്. ഒരുപക്ഷേ, നല്ല കത്തോലിക്കനായിരുന്നിരിക്കില്ല. അവസാനകാലത്ത് പൂര്‍ണ്ണമായും മതനിഷേധിയുമായിട്ടുണ്ടാവാം. എന്നിരുന്നാലും ഏതോ 'ദൈവികശക്തി'യില്‍ അല്ലെങ്കില്‍ പരമചൈതന്യത്തില്‍ വിശ്വസിച്ചിരുന്നതായി സൂചിപ്പിക്കുന്ന നിരവധി സംഭവങ്ങള്‍ ഹിറ്റ്‌ലറുടെ ജീവിതത്തിലുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ചുരുക്കത്തില്‍ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ഒരുകാലത്തും നാസ്തികനായിരുന്നിട്ടില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല അദ്ദേഹത്തിന് നാസ്തികത ഒരിക്കലും പഥ്യവുമായിരുന്നുമില്ല.



ആത്മകഥയായ 'മീന്‍കാംഫി'ല്‍ ('Mein Kamf') ഒന്നാം ലോകയുദ്ധം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടപ്പോള്‍ ആ വേളയില്‍ ജീവിച്ച് പിതൃഭൂമിക്ക് വേണ്ടി യുദ്ധംചെയ്യാന്‍ അവസരം ലഭിച്ചതില്‍ മുട്ടുകുത്തി ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി 'സ്വര്‍ഗ്ഗീയശക്തി'യോട് താന്‍ നന്ദിപറഞ്ഞതായി ഹിറ്റ്‌ലര്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട് ('I sank down on my knees and thanked Heaven out of fullness of my heart for the favour of having been permitted to live in such a time'). ഇത് 1916 ലാണ്; അന്നദ്ദേഹത്തിന് വയസ്സ് 26. ഇവിടെ `Heaven' എന്ന വാക്കുകൊണ്ട് ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്താണെന്ന് വ്യക്തമല്ല. രണ്ടായാലും ഒരു നിരീശ്വരവാദിയുടെ സ്വാഭാവിക പ്രതികരണമല്ലത്. 1916-നുശേഷം ഹിറ്റ്‌ലര്‍ മാറിയിട്ടുണ്ടാവില്ലേ?

Rudolph Hess

ഹിറ്റ്‌ലറുടെ ഉറ്റ അനുയായിയും ഡെപ്യൂട്ടി ഫ്യൂററുമായിരുന്ന(Deputy Fuhrer) റുഡോള്‍ഫ് ഹെസ്സ് (Rudolph Hess) ബബേറിയുടെ പ്രധാനമന്ത്രിക്ക് 1920-ല്‍ അയച്ച കത്തില്‍ ഇപ്രകാരം പറയുന്നു: ''എനിക്ക് ഫ്യൂററെ വ്യക്തിപരമായി വളരെ അടുത്തറിയാം; നല്ല അടുപ്പത്തിലുമാണ്. അനിതരസാധാരണമായ മാന്യതയും ആഴത്തിലുള്ള ദയാവായ്പുമുള്ള ഒരു കത്തോലിക്കനാണദ്ദേഹം''('I know Herr Hitler very well personally and am quite close to him. He has an unusually honourable character, full of profound kindness, is religious, a good catholic '(The God Delusion, Page-274) ഈ കത്തില്‍ ഹിറ്റ്‌ലറെ ദയാവായ്പിന്റെ വാരിധിയും മാന്യതയുടെ മൂര്‍ത്തിമദ്ഭാവവുമൊക്കെയായി ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നതിനാല്‍ കത്തോലിക്കനാണെന്ന പരാമര്‍ശവും ആ രീതിയില്‍തന്നെ കണ്ടാല്‍ മതിയാകുമെന്ന് വാദിക്കുന്നവരുണ്ടാകും. അവരുടെ പ്രചരണം ഇങ്ങനെയാണ്. ക്രിസ്തുമതം പഠിപ്പിക്കുന്നത് മുഴുവന്‍ ഉത്കൃഷ്ടമായ കാര്യങ്ങളാണ്. ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ചെയ്തതൊന്നും നല്ല കാര്യങ്ങളല്ല, അതിനാല്‍ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ വിശ്വാസിയല്ല!!!

Herman Goring

ഹിറ്റ്‌ലറുടെ വലംകയ്യും നാസിസേനാപതിയുമായിരുന്ന ഹെര്‍മന്‍ഗോറിങ് (Hermen Goering) പറഞ്ഞു: ''ഒരു കത്തോലിക്കന് മാത്രമേ ജര്‍മ്മിനിയെ ഏകീകരിക്കാനാവൂ'' ('Only a Catholic could unite Germany').  'കത്തോലിക്കന്‍' എന്നതുകൊണ്ട് ഗോറിങ് ഉദ്ദേശിച്ചത് 'കത്തോലിക്കാ സ്‌ക്കൂളില്‍ പഠിച്ചവന്‍' എന്നായിരിക്കില്ലല്ലോ! 


1933-ല്‍ നടത്തിയ ഒരു പ്രസംഗത്തില്‍ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ നിരീശ്വരവാദികളായ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകള്‍ക്കെതിരെ തുറന്നടിച്ചു: ''ജനത്തിന് വിശ്വാസം വേണമെന്ന കാര്യത്തില്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് പൂര്‍ണ്ണബോധ്യമുണ്ട്. അതുകൊണ്ടുതന്നെയാണ് നാം നിരീശ്വരവാദപ്രസ്ഥാനത്തിനെതിരെയുള്ള പോരാട്ടം നടത്തിയത്. അത് വെറും ചില സൈദ്ധാന്തികമായ വാചാടോപം മാത്രമായിരുന്നില്ല. നാമവരെ പൂര്‍ണ്ണമായും തൂത്തെറിഞ്ഞുകഴിഞ്ഞു''('We are convinced that the people need and require this faith. We have therefore undertaken the fight against the atheistic movement, and that not merely with a few theoretical declarations:We have stamped it out' ('The God Delusion-page-274) ഈ പ്രഖ്യാപനം പലരേയും പോലെ ഹിറ്റ്‌ലറും 'വിശ്വസിക്കുന്നതില്‍ വിശ്വസിക്കുകയും' ജീവിതലക്ഷ്യം നേടാനായി മതം ഒരു പരിചയായി ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്തതാണെന്ന വിമര്‍ശനമുയര്‍ത്താം.



എന്നാല്‍ 1941-ല്‍ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ തന്റെ അഡ്ജുട്ടാന്റായ ജെറാര്‍ഡ് ഏന്‍ജലിനോട് (Jerard Engel) തറപ്പിച്ചുപറഞ്ഞു: ''ഞാന്‍ എന്നും ഒരു കത്തോലിക്കനായി നിലനില്‍ക്കും'' ('I Shall always remain a catholic for ever). ഇത് വായിക്കുന്ന ഒരാള്‍ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ഒരു നല്ല കത്തോലിക്കനായിരുന്നുവെന്ന് വിശ്വസിച്ചാല്‍ അത്ഭുതമില്ല. ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ സ്ഥിരം ജൂതപുലയാട്ടുകളൊക്കെ ഹിറ്റ്‌ലറുടെ നാവില്‍നിന്നും പലപ്പോഴും പുറത്തുവന്നിട്ടുണ്ട്. 'ക്രിസ്തുവിന്റെ കൊലയാളി'കളാണ്('Christ killers') ജൂതന്‍മാരെന്ന പരമ്പരാഗത ക്രൈസ്തവവിശ്വാസം അദ്ദേഹത്തിനുമുണ്ടായിരുന്നു. 60 ലക്ഷം ജൂതരെ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ രണ്ടാം ലോകയുദ്ധത്തിനിടെ കൊന്നൊടുക്കിയെന്നാണ് കണക്ക്. 1923-ല്‍ മ്യൂണിക്കില്‍വെച്ച് നടത്തിയ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു പ്രസംഗം ശ്രദ്ധിക്കുക:
''നമ്മുടെ രാജ്യത്തെ (ജര്‍മ്മനി) നശിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജൂതരില്‍നിന്ന് അതിനെ രക്ഷിക്കുകയാണ് ആദ്യം ചെയ്യേണ്ടതായിട്ടുള്ളത്. പണ്ടൊരാള്‍ കുരിശില്‍ക്കിടന്ന് അനുഭവിച്ചതുപോലൊരു യാതന ജര്‍മ്മിനി അനുഭവിക്കുന്നത് ഒഴിവാക്കേണ്ടതുണ്ട്.''



'അഡോള്‍ഫ് ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ദി ഡെഫനറ്റീവ് ബയോഗ്രാഫി' (Adolf Hitler: the Definitive Biography by John Toland)എന്ന പുസ്തകത്തില്‍ ജോണ്‍ ടോളണ്ട് നടത്തുന്ന ചില നിരീക്ഷണങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധേയമാണ്. ക്രിസ്ത്യന്‍ പുരോഹിതമേധാവിത്വത്തെ കഠിനമായി വെറുത്തിരുന്നപ്പോഴും തന്റെ മതവിശ്വാസം അചഞ്ചലമായി കാത്തുസൂക്ഷിച്ച വ്യക്തിയാണ് ഹിറ്റ്‌ലര്‍. ജൂതര്‍ ക്രിസ്തുവിന്റെ കൊലയാളികളാണെന്ന പരമ്പരാഗത ക്രൈസ്തവവിശ്വാസം അദ്ദേഹമെന്നും ഹൃദയത്തില്‍ സൂക്ഷിച്ചിരുന്നു. അവരെ ഉന്മൂലനംചെയ്ത് പ്രതികാരം വീട്ടുന്നകാര്യത്തില്‍ 'ദൈവകര'മായി (divine hand) പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നതില്‍ യാതൊരു മനഃസാക്ഷിക്കുത്തും വേണ്ടെന്നും അദ്ദേഹം കരുതി - ജോണ്‍ ടോളണ്ട് എഴുതുന്നു. ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ക്കിടയില്‍ റോമന്‍കത്തോലിക്കര്‍ മാത്രമല്ല കടുത്ത ജൂതവിരോധം വെച്ചുപുലര്‍ത്തിയിരുന്നത്. നവോത്ഥാനനായകനായ മാര്‍ട്ടിന്‍ ലൂഥറും (Martin Luther) കടുത്ത ജൂതവിരോധിയായിരുന്നു. ഒരുപക്ഷേ, പ്രോട്ടസ്റ്റന്റുകാര്‍ക്കും കത്തോലിക്കര്‍ക്കും ഒന്നിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്ന അപൂര്‍വ്വ വിഷയങ്ങളിലൊന്നായിരുന്നു ജൂതവിരോധം.


 'ജൂതരേയും അവരുടെ നുണകളേയും പറ്റി' (On the Jews and their Lies) എന്ന വിശ്വ(കു)പ്രസിദ്ധമായ തന്റെ കൃതിയില്‍ 'അണലിയുടെ സന്തതികളെ' ('brood of vipers') എന്നാണ് മാര്‍ട്ടിന്‍ലൂഥര്‍ ജൂതരെ സംബോധന ചെയ്തിട്ടുളളത്. ഈ പ്രയോഗം പിന്നീട് ഹിറ്റ്‌ലറിന്റെ 'മാസ്റ്റര്‍പീസായി' തീര്‍ന്നു. ലൂഥറിന്റെ പക്കല്‍ നിന്നാണോ അതോ മത്തായിയുടെ സുവിശേഷത്തില്‍നിന്ന് (മത്തായി 3:7) നേരിട്ടാണോ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ഈ പദം കണ്ടെത്തിയതെന്ന് വ്യക്തമല്ല. എന്തായാലും പ്രസംഗങ്ങളിലും രചനകളിലും അദ്ദേഹം പലപ്പോഴുമിതാവര്‍ത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്.



1922-ല്‍ നടത്തിയ ഒരു പ്രസംഗത്തില്‍ തന്റെ അചഞ്ചലമായ ക്രിസ്തുമതവിശ്വാസം ഹിറ്റ്‌ലര്‍ അസന്ദിഗ്ധമായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു: ''ക്രിസ്തുമതവിശ്വാസിയെന്ന നിലയിലുള്ള വികാരം എന്റെ പ്രഭുവിനെ ഒരു തികഞ്ഞ പോരാളിയും രക്ഷകനുമായി കാണാന്‍ എന്നെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. ഏകാന്തതയില്‍ ഒറ്റപ്പെട്ട് ഏതാനും ചില അനുയായികളാല്‍ മാത്രം ചുറ്റപ്പെട്ട് നിന്നപ്പോഴും ജൂതര്‍ ആരാണെന്നദ്ദേഹം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവര്‍ക്കെതിരെ പൊരുതാന്‍ ജനത്തെ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്റെ ദൈവം അവരുടെ പക്കല്‍നിന്നും ഏറെ അനുഭവിച്ചുവെങ്കിലും അദ്ദേഹം ഒരു തികഞ്ഞപോരാളിയായിരുന്നു. പ്രഭുവിനോടുള്ള അഗാധമായ സ്‌നേഹത്താല്‍ ഞാനാ ഭാഗം വായിക്കുമ്പോള്‍ പ്രഭു എങ്ങനെയാണ് അവസാനം തന്റെ യഥാര്‍ത്ഥശക്തി വെളിപ്പെടുത്തി, ചമ്മട്ടി കയ്യിലെടുത്ത് സര്‍പ്പസന്തതികളോട് പുറത്തുപോകാന്‍ പറഞ്ഞതെന്നോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ എത്ര സമുജ്ജ്വലമായിരുന്നു ജൂതവിഷത്തിനെതിരെ അദ്ദേഹം നയിച്ച മഹത്തായ പോരാട്ടമെന്ന് ഞാനോര്‍ത്തുപോകുന്നു. ഇന്ന് രണ്ടായിരം വര്‍ഷത്തിനുശേഷം അഗാധമായി അനുതപിക്കുന്ന ഹൃദയത്തോടെ ഈ ഒരു (ജൂതരുടെ ചതി) കാരണത്താലാണ് അദ്ദേഹം കുരിശില്‍ക്കിടന്ന് രക്തം ചൊരിഞ്ഞതെന്ന് മറ്റെന്നത്തെക്കാളുപരി ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു. ഒരു ക്രിസ്ത്യാനിയെന്നനിലയില്‍ വീണ്ടും ചതിക്കപ്പെടാന്‍ നിന്നുകൊടുക്കാന്‍ എനിക്ക് ബാധ്യതയില്ല. സത്യത്തിനും നീതിക്കും വേണ്ടി പോരടിക്കാനുള്ള ബാധ്യതയാണെനിക്കുള്ളത്. നാം ശരിയായ ദിശയില്‍ തന്നെയാണ് നീങ്ങുന്നതെന്നതിന്റെ തെളിവാണ് ഓരോ ദിവസവും വളര്‍ന്നുവന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കുഴപ്പങ്ങള്‍. ഒരു ക്രിസ്ത്യാനിയെന്ന നിലയില്‍ തീര്‍ച്ചയായും എനിക്കെന്റെ ജനത്തോട് കടപ്പാടുണ്ട്...''


ഇതിലും കടുത്തരീതിയില്‍ മതദ്വേഷമിളക്കിവിട്ട് പ്രസംഗിക്കാന്‍ സാക്ഷാല്‍ മഅ'ദനിക്കുപോലും കഴിയുമോ എന്നാരും സംശയിക്കും! പക്ഷേ, ഇത് 1921-ലെ പ്രസംഗമല്ലേ; വിട്ടുകളയാം. ജൂതവിരോധം തുള്ളിത്തുളുമ്പുന്ന നിരവധി വരികള്‍ 'മീന്‍കാംഫി'ലുമുണ്ട്: ''ദൈവേച്ഛയനുസരിച്ചാണ് ഞാന്‍ ചെയ്യുന്ന ഓരോ പ്രവര്‍ത്തിയുമെന്ന് ഇന്ന് ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു. ജൂതര്‍ക്കെതിരെ സ്വയം പ്രതിരോധിക്കുന്നതിലൂടെ ഞാന്‍ പ്രഭുവിന്റെ വേലയ്ക്കായി പോരടിക്കുകയാണ്''. 1925-ലാണ് ഈ വരികളെഴുതിയതെന്നതിനാല്‍ നമുക്കിതും തള്ളാം. പക്ഷേ, ഇതേകാര്യം 1938-ല്‍ റിച്ച്സ്റ്റാഗില്‍ നടന്ന പ്രസംഗത്തില്‍ അദ്ദേഹം വീണ്ടും പരാമര്‍ശിച്ചു. സമാനമായ കാര്യങ്ങള്‍ ജീവിതത്തിലുടനീളം ഹിറ്റ്‌ലര്‍ പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു. ഉദ്ധരണികള്‍ മാത്രം പോരാ; ഹിറ്റ്‌ലര്‍ മതത്തിനെതിരായി നടത്തിയ നിശിതവിമര്‍ശനങ്ങളും പരിശോധിക്കേണ്ടതുണ്ട്.



'ടേബിള്‍ടോക്കില്‍' ('Table Talk') അദ്ദേഹത്തിന്റെ സെക്രട്ടറി തന്നെ രേഖപ്പെടുത്തിയ നിരവധി ക്രൈസ്തവവിരുദ്ധ പരാമര്‍ശങ്ങളുണ്ട്. ഈ പരാമര്‍ശങ്ങളെല്ലാം തന്നെ 1941-ല്‍ നടത്തിയതായി സൂചിപ്പിക്കപ്പെട്ടവയാണ്. ചിലവ മാത്രം പരിശോധിക്കാം: (1)''മനുഷ്യരാശിയുടെ മുകളില്‍ പതിച്ച ഏറ്റവും മാരകമായ പ്രഹരം ക്രൈസ്തവമതത്തിന്റെ വരവ് തന്നെയാണ്. ബോള്‍ഷെവിസം സത്യത്തില്‍ ക്രൈസ്തവമതത്തിന്റെ ജാരസന്തതിയാണ്. രണ്ടും ജൂതരുടെ കണ്ടുപിടുത്തമാകുന്നു. മനഃപൂര്‍വ്വമായ നുണകള്‍ ക്രിസ്തുമതത്തിലേക്ക് കടത്തിവിടപ്പെട്ടു......''. (2) ''ക്രിസ്തുമതവും ചിക്കന്‍പോക്‌സും ഇല്ലാതിരുന്നതാണ് പ്രാചീനലോകം ഇത്രയധികം നിര്‍മലവും ശുദ്ധവും പ്രകാശമാനവുമായിരിക്കാനുള്ള പ്രധാന കാരണം''. (3) ''ഇതൊക്കെ പറയുമ്പോഴും ഇറ്റലിക്കാരും സ്‌പെയിന്‍കാരും ക്രിസ്തുമതമെന്ന മയക്കുമരുന്നിനടിപ്പെട്ട് കഴിയുന്നതില്‍നിന്ന് മോചിതരാവണം എന്നാഗ്രഹിക്കാന്‍ യാതൊരു യുക്തിയും കാണുന്നില്ല. ആ രോഗത്തിനെതിരെ പ്രതിരോധം തീര്‍ത്ത ഏക ജനതയായി നമുക്ക് മാറാം''.



'ടേബിള്‍ടോക്കില്‍' ഇതുപോലുള്ള നിരവധി അഭിപ്രായപ്രകടനങ്ങള്‍ കാണാം. ക്രൈസ്തവമതത്തെ ബോള്‍ഷെവിക്കുകളുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുന്നവയാണ് മിക്ക പ്രസ്താവനകളും. കാള്‍ മാക്‌സിനെയും സെന്റ് പോളിനെയും താരതമ്യം ചെയ്ത് സംസാരിക്കുന്നത് ഹിറ്റ്‌ലറുടെ മുഖ്യ ഹോബിയായിരുന്നു. രണ്ടുപേരും ജൂതരാണെന്ന് ആരോപിച്ച ഹിറ്റ്‌ലര്‍ യേശു ഒരു ജൂതനാണെന്ന വസ്തുത അംഗീകരിക്കാന്‍ ഒരിക്കലും കൂട്ടാക്കിയതുമില്ല! ഒരുപക്ഷേ, 1941 ആയപ്പോഴേക്കും ഹിറ്റ്‌ലര്‍ മതനിഷേധിയായിട്ടുണ്ടാവണം. അതല്ലെങ്കില്‍ സന്ദര്‍ഭത്തിനനുസരിച്ച് അഭിപ്രായം മാറ്റുന്ന ഒരു കാപട്യക്കാരനായി മാത്രമെ ഹിറ്റ്‌ലറെ വിലയിരുത്താനാവൂ.
ഹിറ്റ്‌ലറുടെ സ്വന്തം വാക്കുകള്‍ വിട്ടുകളയുക. അദ്ദേഹത്തോട് അടുത്തബന്ധം പുലര്‍ത്തിയവര്‍ നല്കുന്ന വിവരങ്ങളും അവഗണിക്കാം. ഇതിനൊക്കെ വിരുദ്ധമായി മതത്തെ സ്വാര്‍ത്ഥതാല്പര്യത്തിനായി ചൂഷണം ചെയ്ത തികഞ്ഞ അവിശ്വാസിയായിരുന്നു ഹിറ്റ്‌ലറെന്ന് വാദിക്കാം. പക്ഷേ, എക്കാലത്തെയും പുരോഹിതരില്‍ എത്ര ശതമാനം പേര്‍ ശരിക്കും വിശ്വാസികളായിരുന്നുവെന്ന ചോദ്യം കൂടി ഒപ്പം പരിഗണിക്കേണ്ടി വരും. മതത്തിന്റെ കാപട്യം ഏറ്റവുമധികം തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുള്ളത് പുരോഹിതസമൂഹം തന്നെയാണെന്ന് പറയാറുണ്ട്. ''മനുഷ്യരെ ശാന്തരാക്കി നിറുത്താനുള്ള ഉഗ്രന്‍ സാധനമാണ് മതം''('Religion is excellent stuff for keeping people quiet'- Nepoleon)എന്ന നെപ്പോളിയന്റെ അഭിപ്രായവും ''മതം സത്യമാണെന്ന് സാധാരണജനവും കപടമെന്ന് വിവേകശാലികളും ഉപയോഗപ്രദമെന്ന് ഭരണാധികാരികളും കരുതുന്നു''('Religion is regarded by the common people as true,by the wise as false,and by rulers as useful'- Seneca)എന്ന സെനേക്കയുടെ വിഖ്യാതപ്രസ്താവനയും സത്യമെന്ന് വിശ്വസിച്ചിരുന്ന ഒരുവ്യക്തിയായിരുന്നു ഹിറ്റ്‌ലറെന്നും ഊഹിക്കാം. അത്തരത്തിലൊരു കപടനാടകം കളിക്കാനുള്ള കഴിവും മനസ്സും ഉള്ള വ്യക്തിയായിരുന്നു ഹിറ്റ്‌ലറെന്നതിലും തര്‍ക്കമുണ്ടാവില്ല. 


ആരോപിക്കപ്പെടുന്ന ക്രൂരതകളൊക്കെ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ അഴിച്ചുവിട്ടത് ഒറ്റയ്ക്കല്ല. നിരവധി ഓഫീസര്‍മാരടക്കം ലക്ഷക്കണക്കിന് സൈനികര്‍ അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്നു. അവരില്‍ ബഹുഭൂരിപക്ഷവും സത്യക്രിസ്ത്യാനികളുമായിരുന്നു. ജര്‍മ്മന്‍ജനതയെ വരുതിയിലാക്കാന്‍ ക്രിസ്തുമതത്തോട് സഹതാപം കാണിക്കണമെന്ന് മനസ്സിലാക്കാനുള്ള സാമാന്യബുദ്ധി ഹിറ്റ്‌ലര്‍ക്കുണ്ടായിരുന്നു എന്നതാണ് തിരിച്ചറിയേണ്ട വസ്തുത. വത്തിക്കാനുമായി പരമാവധി നല്ലബന്ധം പുലര്‍ത്താനും അവരെ സാമ്പത്തികമായും സൈനികമായും സഹായിക്കാനും അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.
ഹിറ്റ്‌ലര്‍ നടത്തിയെന്ന് പറയപ്പെടുന്ന ഘോരകൃത്യങ്ങള്‍ക്കിടയിലും അദ്ദേഹത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുകയാണ് പോപ്പ് പയസ് പന്ത്രണ്ടാമനെപ്പോലുള്ളവര്‍ ചെയ്തതെന്നോര്‍ക്കണം. അദ്ദേഹം നല്കിയ പിന്തുണ ക്രിസ്തുമതത്തിന് ഇന്നും തൃപ്തികരമായി 'വ്യാഖ്യാനിക്കാന്‍' കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. ലോകം മുഴുവന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോഴും നാസികള്‍ക്കെതിരെ ഉറച്ച നിലപാടെടുക്കാന്‍ പയസ് പന്ത്രണ്ടാമന്‍ തയ്യാറായില്ല. ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ജൂതരെ കൊന്നൊടുക്കുന്നതില്‍ നിഗൂഢമായ ആഹ്ലാദം അനുഭവിച്ചവര്‍ ക്രിസ്തുമത നേതൃത്വത്തില്‍ ധാരാളമുണ്ടായിരുന്നുവെന്നതും ചരിത്രം സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിയ തണുത്ത സത്യമാകുന്നു. മതവികാരവും അന്യമതവിരോധവും ഇളക്കിവിട്ട് ജനത്തെ യുദ്ധസജ്ജരാക്കുകയാണ് ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ചെയ്തതെങ്കില്‍ കുരിശുയുദ്ധത്തിലടക്കം ക്രിസ്ത്യന്‍മതനേതൃത്വം കാണിച്ചുകൊടുത്തതും മറ്റൊന്നുമല്ല. മതചൂഷണത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ മാതൃക കണ്ടത് പോപ്പുമാരിലായിരിക്കണം. ക്രിസ്തുമതത്തിന് അന്യമായതൊന്നും ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ചെയ്തിട്ടില്ലെന്ന വാദത്തിന് കനം വെക്കുന്നതങ്ങനെയാണ്. മെച്ചപ്പെട്ട ആയുധങ്ങളും സാങ്കേതികവിദ്യയും കൈവശമുണ്ടായിരുന്നതിനാല്‍ ഹിറ്റ്‌ലര്‍ കൂടുതല്‍പേരെ പെട്ടെന്ന് കൊന്നൊടുക്കി.



ക്രിസ്തുമതനേതൃത്വത്തിനെതിരെ രൂക്ഷവിമര്‍ശനം നടത്തുമ്പോഴും ഹിറ്റ്‌ലര്‍ 'വിധി'യിലും നിഗൂഢമായ ഏതോ 'പ്രപഞ്ചശക്തി'യിലുമുള്ള വിശ്വാസം ഒരിക്കലും കൈവിട്ടില്ലെന്ന് രേഖകള്‍ തെളിയിക്കുന്നു. ഹിറ്റ്‌ലര്‍ അവസാനനാളുകളില്‍ ക്രിസ്ത്യാനിയല്ലാതായെന്ന് വാദിക്കുന്നവര്‍പോലും അദ്ദേഹം ജീവിതത്തിലുടനീളം ഏതോ 'പ്രപഞ്ചശക്തി'യിലും 'വിധി'യിലും വിശ്വസിച്ചിരുന്നുവെന്ന് സമ്മതിക്കുന്നുണ്ട്. ജര്‍മ്മിനിയെ താന്‍ നയിക്കുന്നത് ദൈവനിയോഗമാണെന്ന് ഹിറ്റ്‌ലര്‍ അവസാനനിമിഷം വരെ പറഞ്ഞിരുന്നു. ചില സമയത്ത് അദ്ദേഹം അതിനെ 'വിധി'യെന്നും (Providence) ചിലപ്പോള്‍ 'ദൈവ'മെന്നും (God) വിളിച്ചു. ക്രിസ്ത്യാനിയല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഒരാള്‍ ദൈവവിശ്വാസിയല്ലാതാകുന്നില്ല; ക്രിസ്ത്യാനിയാകുന്നതുകൊണ്ട് ദൈവവിശ്വാസിയുമാകുന്നില്ല. ആ നിലയ്ക്ക് ഹിറ്റ്‌ലറിന്റെ ദൈവവിശ്വാസത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ അന്തിമതീര്‍പ്പ് കല്‍പ്പിക്കാന്‍ ക്രിസ്തുമതത്തിന് കുത്തകാവകാശമൊന്നുമില്ല.



1938-ല്‍ ആന്‍ഷ്‌ലസ്സ് (Anschluss) കീഴടക്കി വിജയശ്രീലാളിതനായി വിയന്നയില്‍ പ്രവേശിച്ച ഹിറ്റ്‌ലര്‍ പറഞ്ഞത് ദൈവമാണ് തന്റെ ജന്മദേശത്തെ ജര്‍മ്മന്‍ സാമ്രാജ്യത്തോട് (The Third Reich) കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കാന്‍ നിയോഗിച്ചതെന്നാണ്: ''ഇവിടെനിന്ന് ഒരു പയ്യനെ ജര്‍മന്‍ സാമ്രാജ്യത്തിലേക്ക് അയക്കാനും അവനവിടെ വളര്‍ന്നുവലുതായി ദേശത്തിന്റെ നേതാവായശേഷം സ്വന്തം ജന്മദേശത്തെ ജര്‍മന്‍ സാമ്രാജ്യത്തിലേക്ക് തിരിച്ച് ലയിപ്പിക്കാന്‍ അവന് വഴിയൊരുക്കിയത് ദൈവമാണെന്ന് ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു''- ഹിറ്റ്‌ലര്‍ വികാരഭരിതനായി പ്രസംഗിച്ചു. രണ്ടാം ലോകയുദ്ധത്തിന്റെ ആരംഭഘട്ടത്തിലാണ് ഈ പ്രസംഗം. 1939-ല്‍ ഒരു വധശ്രമത്തില്‍ നിന്ന് അത്ഭുതകരമായി രക്ഷപ്പെട്ടപ്പോള്‍ എല്ലാ മതവിശ്വാസികളേയുംപോലെ ഹിറ്റ്‌ലറും അത് 'വിധിയുടെ വിളയാട്ടമായി' തിട്ടപ്പെടുത്തി. 'വിധി'യുടെ ഇടപെടല്‍ കാരണം ബര്‍ഗര്‍ബ്രാക്കുളര്‍ എന്ന സ്ഥലത്തുനിന്നും നിശ്ചയിച്ചിരുന്നതിലും നേരത്തെ തിരിച്ചതുകൊണ്ടാണ് താന്‍ വധശ്രമത്തില്‍നിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടതെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. വധശ്രമത്തില്‍നിന്ന് ഹിറ്റ്‌ലര്‍ രക്ഷപ്പെട്ടതിന് ശേഷം മ്യൂണിക്ക് പള്ളിയില്‍ ഫ്യൂററെ രക്ഷിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ദൈവവിധി അയച്ചതിന് ഒരു നന്ദിപ്രാര്‍ത്ഥന (Te Deum) നടത്തണമെന്ന് കാര്‍ഡിനല്‍ മൈക്കല്‍ ഫോള്‍ഹാബര്‍ (Cardinal Michael Faulhaber) ഉത്തരവിട്ടിരുന്നു. ഗീബല്‍സിനെപ്പോലുള്ള ഹിറ്റ്‌ലറിന്റെ പല അനുയായികളും നാസിസം ഒരു മതമായി വളര്‍ത്തിക്കൊണ്ടുവരുന്നതിനെപറ്റി കനത്ത പ്രചാരണം നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. നാസികളുടെ കൂട്ടപ്രതിജ്ഞയ്ക്ക് പോലും ഒരു ക്രിസ്ത്യന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെ ചുവയുണ്ടായിരുന്നു.



താഴെപ്പറയുന്ന ക്രിസ്ത്യന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനാരൂപത്തിലുള്ള പ്രതിജ്ഞ നാസി ട്രേഡ്‌യൂണിയനുകളുടെ മേധാവിയുടെ രചനയാണ്: ''അഡോള്‍ഫ് ഹിറ്റ്‌ലര്‍! ഞങ്ങള്‍ ഒന്നായിരിക്കുന്നത് നിന്റെ കൂടെ മാത്രമാകുന്നു. ഈ സമയത്ത് ഞങ്ങള്‍ പ്രതിജ്ഞ പുതുക്കുന്നു. എന്തെന്നാല്‍ ഭൂമിയില്‍ ഞങ്ങള്‍ അഡോള്‍ഫ് ഹിറ്റ്‌ലറില്‍ മാത്രം വിശ്വസിക്കുന്നു. നാഷണല്‍ സോഷ്യലിസം (നാസിസം) മാത്രമാണ് നമ്മുടെ ജനതയുടെ ഏക രക്ഷയെന്നും ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു. സ്വര്‍ഗ്ഗത്ത് ഒരു ദൈവമുണ്ടെന്നും അവനാണ് ഞങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചതെന്നും അവന്‍ ഞങ്ങളെ നയിച്ച് പ്രത്യക്ഷമായിത്തന്നെ അനുഗ്രഹിക്കുമെന്നും ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു. ജര്‍മനിയെ അനശ്വരതയുടെ അടയാളമാക്കാനായി അഡോള്‍ഫ് ഹിറ്റ്‌ലറെ ഞങ്ങളുടെ ഇടയിലേക്കയച്ചതും അവനാണെന്ന് ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു.'' രണ്ടായാലും ഇത്തരം പ്രാര്‍ത്ഥനകളും പ്രതിജ്ഞകളും ഹിറ്റ്‌ലറിന്റെ അനുമതിയും അംഗീകരവുമില്ലാതെ രചിക്കാനോ പ്രചരിപ്പിക്കാനോ സാധ്യമായിരുന്നില്ല.



സ്റ്റാലിന്‍ സ്തുതിഗീതങ്ങള്‍ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നുവെന്നത് വാസ്തവമാണ്. പ്രതിജ്ഞകള്‍ എടുക്കാന്‍ അദ്ദേഹം അനുയായികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. പക്ഷേ, അവയിലൊക്കെ മതപരമായ അംശം കൃത്യമായി ഒഴിവാക്കിയിരുന്നു. സ്റ്റാലിന് വിധിയിലും ദൈവത്തിലും വിശ്വാസമുണ്ടായിരുന്നുമില്ല. പക്ഷേ, ഹിറ്റ്‌ലറെ സംബന്ധിച്ച എല്ലാറ്റിനും എക്കാലത്തും മതപരമായ ഒരു ചുവയുണ്ടായിരുന്നു. ആത്യന്തികമായി ഏതോ 'പ്രപഞ്ചശക്തി'യിലും വിധിയിലും അദ്ദേഹം വിശ്വസിച്ചിരുന്നുവെന്ന് കാണാം. ജര്‍മന്‍സാമ്രാജ്യം കെട്ടിപ്പടുക്കണമെന്ന തന്റെ ലക്ഷ്യം പൂര്‍ത്തീകരിക്കണമെന്നാണ് ദൈവവിധിയെന്ന് വിശ്വസിച്ചിരുന്ന ഹിറ്റ്‌ലര്‍ നിരീശ്വരവാദിയാണെന്ന വാദം അടിമുടി പൊരുത്തക്കേടുകള്‍ നിറഞ്ഞതാണ്. അവസാനകാലത്ത് ക്രിസ്തുമതത്തില്‍നിന്ന് പുറത്തുപോകാതെതന്നെ മതനേതൃത്വത്തെ അദ്ദേഹം അതിരൂക്ഷമായി വിമര്‍ശിച്ചു എന്ന കാര്യം മാത്രമേ വസ്തുനിഷ്ഠമായി തെളിയിക്കപ്പെടുന്നുള്ളു.


സ്വേച്ഛാധിപതികളും അതിക്രൂരരുമായ ഭരണാധികാരികളില്‍ തൊണ്ണൂറ് ശതമാനവും ഏതെങ്കിലും മതത്തിലോ മതദൈവത്തിലോ വിശ്വസിച്ചിരുന്നവരാണെന്ന് ചരിത്രം സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. അവരുടെ മതവിശ്വാസമാണ് ക്രൂരതയെ പ്രചോദിപ്പിച്ചതെന്ന് കണ്ണുമടച്ച് ആരോപിക്കുന്നത് ശരിയല്ല. വ്യക്തികള്‍ തിന്മ ചെയ്യാം. പക്ഷേ, അത് വിശ്വാസത്തിന്റേയും അവിശ്വാസത്തിന്റെയും പേരിലാണെന്ന നിഗമനം വസ്തുനിഷ്ഠമായി തെളിയിക്കപ്പെടേണ്ടുതുണ്ട്. 


നിരീശ്വരവാദത്തിന്റെ കാര്യം പരിശോധിച്ചാല്‍ ഹിംസയ്ക്കും കൂട്ടക്കൊലയ്ക്കും പ്രചോദനമേകുന്ന യാതൊന്നും അതിലില്ലെന്ന് ആരംഭത്തില്‍ സൂചിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി. മാനവികബോധമുള്ള ഒരു നാസ്തികന്‍ അത്തരം ക്രൂരതകള്‍ക്കെതിരെ നിലകൊള്ളാന്‍ ബാധ്യസ്ഥനുമാണ്. ലെനിനും മാര്‍ക്‌സും എംഗല്‍സും നിരീശ്വരവാദികളായിരുന്നു. പക്ഷേ, സ്റ്റാലിനെതിരെയുള്ള ആരോപണങ്ങള്‍ അവര്‍ക്കെതിരെ ആരും ഉന്നയിക്കുന്നില്ല. സ്റ്റാലിനും ഹിറ്റ്‌ലറും ചെയ്തുകൂട്ടിയ തിന്മകള്‍ക്ക് വൈയക്തികമായ മാനങ്ങളുണ്ട്. പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തെക്കാളുപരി വ്യക്തിപരമായ സവിശേഷതകളാണ് അവരുടെ ഭരണം ബീഭത്സമാക്കിയത്. അധികാരപ്രമത്തത അന്ധമാക്കിയ വികലവീക്ഷണങ്ങളും കൂട്ടിനുണ്ടായിരുന്നു. 9/11 പ്രതികളില്‍ നിന്നും മതം എടുത്തുമാറ്റിയില്‍ അവര്‍ ഭീകരത ഉപേക്ഷിച്ചേക്കും; ഹിറ്റ്‌ലറിന്റെ കാര്യത്തില്‍ ആ ഉറപ്പ് സാധ്യമല്ല.


കുരിശുയുദ്ധങ്ങളും മതലഹളകളും ഭീകരപ്രവര്‍ത്തനവും നടത്തപ്പെടുന്നത് മതവിശ്വാസത്തിന്റെ പേരിലാണ്. അത് ചരിത്രത്തില്‍ നിരന്തരമായി ആവര്‍ത്തിക്കുന്നുമുണ്ട്. നിരീശ്വരവാദത്തിന്റെ പേരില്‍ യുദ്ധം നടന്നതായി കേട്ടിട്ടില്ല. നിരീശ്വരവാദത്തിലേക്ക് ആളുകളെ മാറ്റാനായി കൊലക്കളങ്ങള്‍ തീര്‍ത്തതായും കേട്ടിട്ടില്ല. നിരീശ്വരവാദത്തിലേക്ക് വരുന്നവര്‍ക്ക് സമ്പത്തും സമ്മാനങ്ങളും അവസരങ്ങളും വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നതായോ കേട്ടിട്ടില്ല. പിന്നെന്തിന് 'നാസ്തികയ്ക്ക് വേണ്ടി' ആരെങ്കിലും ക്രൂരത പ്രവര്‍ത്തിക്കണം? ക്രൂരത പ്രവര്‍ത്തിച്ച നാസ്തികരുണ്ടെങ്കില്‍ തീര്‍ച്ചയായും അതിന് നാസ്തികേതരമായ കാരണം തന്നെയാണുണ്ടാവുക. കാരണം നാസ്തികതയില്‍ അതിനൊരു ന്യായീകരണവുമില്ല. വെള്ളമില്ലാത്തിടത്ത് മുങ്ങാനാവില്ലല്ലോ. പക്ഷെ മതത്തിന്റെ കാര്യമങ്ങനെയല്ല. എല്ലാത്തരം ക്രൂരതകളേയും പൈശാചികതകളേയും വാക്കിലും പ്രവര്‍ത്തിയിലും ന്യായീകരിക്കാന്‍ മതത്തിനാവും. എന്നാല്‍ സമൂഹത്തിലെ സര്‍വ തിന്മകള്‍ക്കും കാരണം മതമാണെന്ന് വാദിക്കുന്നതും ശരിയല്ല. സാമ്പത്തികവും സാമൂഹികവുമായ കാരണങ്ങള്‍, സാമ്രാജ്യത്വമോഹം, പ്രതികാരം, വംശീയവികാരം എന്നിവയുടെ പേരില്‍ യുദ്ധവും സ്പര്‍ദ്ധയുമുണ്ടാകാം. പക്ഷെ ഇന്നും പല യുദ്ധങ്ങളുടേയും അടിസ്ഥാന ഇന്ധനം മതവിശ്വാസമാണ്. തന്റെ മതദൈവം മാത്രമാണ് സത്യമെന്നും അന്യമതക്കാര്‍ അവിശ്വാസികളും നരകത്തില്‍ വസിക്കേണ്ടവരുമാണെന്ന വിശ്വാസം മതമനസ്സുകളെ ചെറുതാക്കിക്കളയുന്നുണ്ട്. മതമുണ്ടാക്കുന്ന മുറിവുകള്‍ ഒരിക്കലും കരിയുകയുമില്ല. കാശ്മീരും പലസ്തീനും അയര്‍ലന്‍ഡിനും ജെറുസലേമുമൊക്കെ ഇന്നും അശാന്തിയുടെ തടവറയില്‍ നീറി പുകയേണ്ടി വരുന്നതിന്റെ അടിസ്ഥാനകാരണം അവയുടെയൊക്കെ അടിസ്ഥാനം മതപരമാണെന്നതാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മതം നശിക്കുന്നതുവരെ അവ തുടരും. 


സാം ഹാരിസിന്റെ അഭിപ്രായത്തില്‍ മതവിശ്വാസത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ അപകടമെന്തെന്നാല്‍ സാധാരണ നാം ഭ്രാന്തെന്ന് ഗണിക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്ത് ഫലം നുകരാനും ശേഷം ഒക്കെ 'വിശുദ്ധ'മെന്ന് അവകാശപ്പെടാനും അത് മനുഷ്യരെ അനുവദിക്കുന്നുവെന്നതാണ്. മതവിശ്വാസം മറ്റ് കാര്യങ്ങള്‍ ന്യായീകരിക്കുന്നതുപോലെ ന്യായീകരിക്കുകയോ തെളിയിക്കുകയോ ചെയ്യേണ്ടതില്ല, ഏറ്റവും അരോചകമായ വിഡ്ഢിത്തങ്ങള്‍ പോലും മതപരമാണെങ്കല്‍'വിശുദ്ധ'മായിത്തീരും. പ്രാചീന സാഹിത്യങ്ങളുടെ പേരില്‍ പരസ്പരം കൊല്ലാനും കൊല്ലിക്കാനും മനുഷ്യന് മടിയില്ല. ഇത്തരം ആഭാസങ്ങള്‍ മതത്തിന്റെ പേരിലല്ലാതെ മറ്റൊരിടത്തും നടക്കില്ലെന്നും സാം ഹാരിസ് നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. 


ഹിറ്റ്‌ലറും സ്റ്റാലിനും നിരീശ്വരവാദികളായിരുന്നുവെന്ന് വാദിച്ച് അവിശ്വാസികളെ മുഴുവന്‍ ആക്ഷേപിക്കുന്നവര്‍ കല്ലെറിയുന്നത് കണ്ണാടിക്കൂട്ടിലിരുന്നാണെന്ന് വ്യക്തം. ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ഒരു സസ്യഭുക്കായിരുന്നുവെന്നത് സസ്യഭുക്കുകളെ വിലയിരുത്തുന്നതില്‍ സഹായിക്കില്ലതന്നെ. ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ഒരു പെയിന്ററായിരുന്നുവെന്നുമോര്‍ക്കുക. എല്ലാ വൈദികവിദ്യാര്‍ത്ഥികളും ഭാവിയില്‍ ജോസഫ് സ്റ്റാലിനെപ്പോലെയാകുമെന്ന് വിലയിരുത്തുന്നതും അപഹാസ്യമാണ്.സ്റ്റാലിന്‍ എത്ര മതവിരുദ്ധപ്രസംഗം നടത്തിയിട്ടുണ്ട്?! അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രസംഗങ്ങളെല്ലാം തന്നെ ദേശീയബോധം ആളിക്കത്തിക്കുന്ന രീതിയിലുള്ളവയായിരുന്നു. ലോകം കണ്ട ഏറ്റവും തീഷ്ണമായ പ്രസംഗശൈലിയുടേയും ആജ്ഞാശക്തിയുടേയും ഉടമയായിരുന്ന ഹിറ്റ്‌ലര്‍ ജര്‍മ്മന്‍ ദേശീയബോധത്തെ ഇളക്കിമറിച്ച ശൈലി തന്നെയാണ് സ്റ്റാലിനേയും ചര്‍ച്ചിലിനേയുംപോലുള്ള യൂറോപ്യന്‍ നേതാക്കള്‍ക്ക് പ്രചോദനമായത്. ( Click Here) ഇവിടെയെങ്ങും നിരീശ്വരവാദം കടന്നുവരുന്നില്ല.ഇദി അമീന്‍ നരഭോജിയായിരുന്നുവെന്ന ആരോപണമുയര്‍ന്നിട്ടുണ്ടെന്നത് പോകട്ടെ, ലോകം കണ്ടിട്ടുള്ള നരഭോജികളില്‍ 99 ശതമാനവും മതവിശ്വാസികളായിരുന്നുവന്ന വസ്തുതയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ മതവിശ്വാസം കാരണമാണ് മനുഷ്യര്‍ നരഭോജികളാകുന്നത് എന്നൊരു വാദമുയര്‍ത്താനാവുമോ?!

Idi Amin

തീരെ അപക്വവും ബാലിശവുമായ ഒരു വാദത്തെ നേരിടാന്‍ ഇത്രയധികം സമയവും ഊര്‍ജ്ജവും ചെലവഴിക്കേണ്ടിയിരുന്നോ? സംശയം അസ്ഥാനത്തല്ല. പക്ഷേ, ഇതൊക്കെയാണ് ഇപ്പോഴും മതവാദികളില്‍ ചിലര്‍ പറഞ്ഞ് നടക്കുന്നതെന്നോര്‍ക്കുക. അവര്‍ സ്വേച്ഛാധിപതികളുടെ പട്ടികയുണ്ടാക്കി വലതുവശത്ത് കൊല്ലപ്പെട്ടവരുടെ എണ്ണമെന്ന വ്യാജേന കുറേയധികം പൂജ്യങ്ങളുള്ള സംഖ്യയെഴുതി അതൊക്കെ നാസ്തികതയുടെ കുഴപ്പമാണെന്ന് വാദിച്ച് കുളംകലക്കും. മതം ഇന്നുവരെ നേരിട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആക്രമണത്തില്‍ ഒരു പങ്ക് നാസ്തികര്‍ക്കുമിരിക്കട്ടെ എന്ന ഉദാരതാബോധമാണിതിന് പിന്നില്‍. ചരിത്രത്തില്‍ കൂട്ടക്കൊല നടത്തിയ മതവിശ്വാസികളുടെ പട്ടിക ഉണ്ടാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചാല്‍ ക്രൂരതയുടെ മലവെള്ളപ്പാച്ചിലില്‍ പട്ടികയുണ്ടാക്കുന്നവന്‍ തന്നെ മുങ്ങിപ്പോകാനിടയുണ്ട്.  


സമൂഹത്തിലെ അധമന്‍മാരുടേയും അഴിമതിക്കാരുടേയും ക്രിമിനലുകളുടേയും കണക്കെടുക്കുക, രോഗികളേയും വികലാംഗരേയും അന്ധരേയും ബധിരരേയും ദരിദ്രരേയും എണ്ണിത്തിട്ടപ്പെടുത്തുക, ബലാല്‍സംഗവീരന്‍മാരുടേയും വിവാഹത്തട്ടിപ്പുകാരുടേയും ലിസ്റ്റുണ്ടാക്കുക, അസാന്മാര്‍ഗ്ഗികളുടേയും ബാലപീഡകരുടേയും കണക്കെടുക്കുക...അതിലെത്ര നിരീശ്വരവാദികള്‍?! എത്ര മതവിശ്വാസികള്‍? ഈ കണക്കെടുപ്പിലെ അര്‍ത്ഥശൂന്യത ചിന്തിക്കുന്ന മതവാദികള്‍ക്ക് മനസ്സിലാകും. എന്നാല്‍ വിശ്വാസം പോലെതന്നെ ചില ചപലവാദങ്ങള്‍ ജീവിതാന്ത്യംവരെ അര്‍ത്ഥശൂന്യമായി ആഘോഷിക്കാന്‍ അവര്‍ ബാധ്യസ്ഥരാണ്.


വിശ്വാസിയായാലും അവിശ്വാസിയായാലും ഒരാളുടെ വ്യക്തിത്വം സ്വയം തെളിയിക്കപ്പെടേണ്ടതാണ്. ഭക്തി വിശിഷ്ടഗുണമാണെന്നത് കേവലം 'മതപ്രചരണം' മാത്രമാണ്. ഭക്തിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ ഒരാള്‍ നന്നാകുന്നുവെങ്കില്‍ അയാള്‍ അടിസ്ഥാനപരമായി നല്ലവനല്ലെന്ന ധ്വനിയാണ് വരുന്നത്. ഒരു ഭക്തന്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ സംശയിക്കുന്നത് മറ്റൊരു ഭക്തനെയാണെന്നന്നത് ഒരു ജീവിതയാഥാര്‍ത്ഥ്യമാണ്. ശബരിമലയില്‍ പണമെണ്ണുന്നവര്‍ അടിവസ്ത്രം ധരിക്കാന്‍ പാടില്ലെന്ന നിയമമുണ്ടായിരുന്നു. 'വിശ്വാസിക്ക് വിശ്വാസിയിലുള്ള വിശ്വാസ'മാണത് തെളിയിക്കുന്നത്. ജി.സുധാകരന്‍ ദേവസ്വം മന്ത്രിയായിരുന്നപ്പോഴാണിത് നിറുത്തലാക്കിയത്. മതവിശ്വാസിയായിരുന്നതുകൊണ്ട് മഹാത്മാഗാന്ധിയുടെ സംഭാവനകളെ വാനോളം പുകഴ്ത്തുന്നതിലും നിരീശ്വരവാദി ആയിരുന്നതുകൊണ്ടുമാത്രം ഭഗത്‌സിങ്ങിന്റെ രക്തസാക്ഷിത്വം അവഗണിക്കുന്നതിലും അഭംഗിയുണ്ട്. അദ്ധ്വാനം വെറുത്തും വിഷയസുഖം നുകര്‍ന്നും അലസരായിരുന്ന് ഭക്തിഗാനങ്ങള്‍ എഴുതിക്കൂട്ടിയ പരാദങ്ങളെ 'മഹാകവി'കളെന്ന് വാഴ്ത്തുന്നത് മനസ്സിലാക്കാം. പക്ഷേ, ആ വകുപ്പില്‍ അവരുടെ വ്യക്തിത്വത്തെകൂടി വിശുദ്ധവത്ക്കരിക്കുന്നതില്‍ വിലക്ഷണമായ ഉദാരതയുണ്ട്. യുക്തിബോധവും മാനവികതയുമാണ് നാസ്തികതയുടെ അടിത്തട്ട് മാനദണ്ഡങ്ങള്‍. അത് കയ്യൊഴിയുന്ന നാസ്തികന്‍ സമൂഹത്തിന് ഭീഷണിയായിത്തീരാം. എന്നാല്‍ കൊല്ലാനും കരിക്കാനും വെട്ടിപ്പിടിക്കാനും മുക്കിതാഴ്ത്താനും ആവോളം ശാസനങ്ങളും സൂചനകളും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നവയാണ് അഹിംസാധിഷ്ഠതമല്ലാത്ത എല്ലാ മതദര്‍ശനങ്ങളും. മതവിശ്വാസി പ്രായോഗികബുദ്ധിയിലധിഷ്ഠിതമായി തന്റെ വിശ്വാസം കാലികമായി 'നേര്‍പ്പിക്കുമ്പോള്‍' അതയാള്‍ക്കും പൊതുസമൂഹത്തിനും ഗുണകരമാകുന്നു. എന്നാല്‍ മതപുസ്തകം നോക്കി അതേപടി ജീവിക്കുന്ന മതവിശ്വാസി പുറംതിരിഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന മനുഷ്യനാണ്. സ്വഭാവികമായും പരിഷ്‌കൃതലോകത്ത് അവന്‍ ഏറ്റവും ഭയക്കപ്പെടേണ്ടവനായി തീരുന്നു. ശുദ്ധനാസ്തികന്‍ ഏറ്റവും വലിയ മാനവികതാവാദിയായിരിക്കും; ശുദ്ധമതവിശ്വാസി ഏറ്റവും വലിയ സാമൂഹികവിപത്തും. കൊന്നവരുടേയും തിന്നവരുടേയും പട്ടികയെടുക്കാന്‍ വെമ്പുന്നവര്‍ അവശ്യം തിരിച്ചറിയേണ്ട വസ്തുതയാണിത്. ****


*Ref-'The God delusion' (2006) by Prof. Richard Dawkins. 
(This article is a re-adaption based on chapter 29 of 'Nasthikanaya Daivam'.)