22. ദൈവത്തിന് കത്തയക്കുന്നവര്‍!!

ദൈവത്തിന് ആരെങ്കിലും കത്തയക്കുമോ? കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ തമാശയായിട്ട് തോന്നുന്നുവെങ്കില്‍ ക്ഷമിക്കുക. 'പ്രാര്‍ത്ഥന' ദൈവത്തിനയക്കുന്ന കത്തുകളാണെന്ന് നാം ആലങ്കാരികമായി പറയാറുണ്ട്. എന്നാല്‍ പ്രായോഗികമായി തന്നെ കടലാസില്‍ പേന വെച്ചെഴുതി ദൈവത്തിന് കത്തയക്കുന്ന ഭക്തരെ കാണാന്‍ ജറുസലേമിലെ ''വിലാപമതിലിന്'' ('Wailing Wall') സമീപം ചെന്നാല്‍ മതി.


 Kotel HaMaaravi എന്നാണ് മതിലിന്റെ ഹീബ്രുനാമം. വിശ്രുതമായ ടെമ്പിള്‍ മൗണ്ടിന്റെ (Temple Mount)അടിവാരത്തിലെ പടിഞ്ഞാറെ മതിലാണിത്. ശരിക്കും കടലാസിനുള്ളില്‍ തങ്ങളുടെ പ്രാര്‍ത്ഥന എഴുതി പോസ്റ്റു ചെയ്യുന്ന വിശ്വാസികളെ കാണാനായി അവിടം സന്ദര്‍ശിക്കുന്ന വിനോദസഞ്ചാരികളുമുണ്ട്. ഭിത്തിയില്‍ ചേര്‍ന്നുനിന്നോ തല മുട്ടിച്ചോ പരാതി ഉന്നയിച്ചാല്‍ ദൈവം പെട്ടെന്ന് പ്രസാദിക്കുമെന്നാണ് വിശ്വാസം. അങ്ങനെ ഭക്തര്‍ വന്ന് വിലപിക്കുന്നതിനാലാണ് ഈ മതിലിന് വിലാപമതിലെന്ന് പേര് വീണതെന്ന് പറയാം. അത്തരത്തില്‍ നോക്കിയാല്‍ മതിലുള്ള ഏതൊരു മതകേന്ദ്രവും വിലാപസ്ഥലം തന്നെയല്ലേ എന്ന ചോദ്യം അവിടെ നില്‍ക്കട്ടെ. ചരിത്രത്തില്‍ നിരവധി യുദ്ധങ്ങള്‍ക്കും യാതനകള്‍ക്കും കാരണഭൂതമായ സ്ഥലമെന്ന നിലയിലും ഈ പേര് അന്വര്‍ത്ഥമാണ്.

ലോകത്തെമ്പാടുമുള്ള ജൂതരും ക്രിസ്ത്യാനികളും ഇവിടെ പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്കായി എത്താറുണ്ട്. നേരിട്ട് വരാനാകാത്തവര്‍ക്ക് പ്രാര്‍ത്ഥന കത്തിലാക്കി കൊടുത്തുവിടാം. ദൈവത്തിനുള്ള ഈ കത്തുകള്‍ ചുരുട്ടി മതിലിനിടയ്ക്കുള്ള ദ്വാരങ്ങളിലും വിടവുകളിലും (tzetzels)തിരുകിവെക്കുകയാണ് വിശ്വാസികള്‍ ചെയ്യുന്നത്. ദ്വാരങ്ങളും വിടവും നിലനിര്‍ത്താനായി വേണ്ടി മാത്രം ഈ മതില്‍ സിമിന്റ് പൂശാതെ ഇന്നും നിലനിര്‍ത്തുന്നു. വിടവുകള്‍ നിറയെ കത്തുകള്‍ നിറയുമ്പോള്‍ ബന്ധപ്പെട്ട ഉദ്യാഗസ്ഥര്‍ വന്ന് അവ നീക്കംചെയ്ത് ചാക്കുകെട്ടുകളില്‍ സൂക്ഷിക്കും. ചെറിയൊരു ഫീസും ഇതിലേക്കായി ഈടാക്കാറുണ്ട്. ചാക്കിന്റെ എണ്ണം കൂടുമ്പോള്‍ കത്തിച്ചുകളയും-അല്ലാതെന്തു ചെയ്യാന്‍?!

വിലാപമതിലില്‍ കത്ത് കൊണ്ടുവെക്കുന്നതിന് കാരണം അവിടെ നിന്നും ദൈവത്തിലെത്താന്‍ കുറുക്കുവഴിയുണ്ടെന്ന വിശ്വാസമാണ്. ദൈവത്തോട് വളരെ അടുത്താണ് മതില്‍ നില്‍ക്കുന്നത്. ഭൂമിയില്‍ ദൈവം വസിക്കുന്ന സ്ഥലം അതാണെന്നും മതില്‍ ദൈവത്തിന്റെ ചെവിയാണെന്നും (“ear of god”) സങ്കല്‍പ്പമുണ്ട്. എന്തുകൊണ്ടോ ദൈവത്തിന്റെ ബാക്കി അവയവങ്ങളെപ്പറ്റി മതകഥാകൃത്തുകള്‍ നിശബ്ദമാണ്! 'മതിലിന് അപ്പുറമുള്ള' ദൈവം കേള്‍ക്കാനാണ് മതിലിന് അടുത്തുചെന്ന് വിശ്വാസി പിറുപിറുക്കുന്നത്. അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡന്റുമാര്‍, പോപ്പുമാര്‍ തുടങ്ങിയ വി.ഐ.പി ഭക്തര്‍ മുതല്‍ ഭിക്ഷക്കാര്‍ വരെ ദൈവത്തിന്റെ ചെവിയില്‍ ഇങ്ങനെ നേരിട്ട് കാര്യം പറയുകയോ കത്ത് പോസ്റ്റു ചെയ്യുകയോ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. സങ്കടവിഷയം മതിലിന് സമീപം എത്തിച്ചാല്‍ ബാക്കിയൊക്കെ ദൈവം നോക്കിക്കൊള്ളും. പ്രാര്‍ത്ഥന ദൈവത്തിലെത്തിക്കാന്‍ നിര്‍ജീവമായ മതിലിന് കഴിയുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവര്‍ 'ദൈവത്തില്‍ പ്രിയങ്കരായ മനുഷ്യരോട്'  എങ്ങനെയാവും പ്രതികരിക്കുക?! 

''ഞാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം''എന്നാരെങ്കിലും പറഞ്ഞാല്‍ മനസ്സിലാക്കുക അതൊരു വണ്ടിച്ചെക്കാണ്. ആത്മാര്‍ത്ഥത പൂജ്യത്തോടടുക്കുമ്പോഴാണ് ഇത്തരം വാഗ്ദാനങ്ങള്‍ നിര്‍ബാധം പൊഴിഞ്ഞുവീഴുന്നത്. ചെയ്യുന്നാള്‍ക്ക് ചെലവില്ലാത്തതും ലഭിക്കുന്ന ആള്‍ക്ക് പ്രയോജനമില്ലാത്തതുമായ ഒന്ന് കൈമാറാമെന്നാണ് അവിടെ വാഗ്ദാനം ചെയ്യപ്പെടുന്നത്. പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചാല്‍ ഫലമുണ്ടാകുമെങ്കില്‍ ആരെങ്കിലും മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് വേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ കരാറെടുക്കുമോ?! ആ നേരം കൊണ്ട് സ്വന്തംനിലയില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാനല്ലേ നോക്കൂ?! മതത്തിലേക്ക് ആളെ ക്ഷണിക്കുന്നതുപോലെയാണ് പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെ കാര്യവും. തനിക്ക് ഗുണപ്രദവും നേട്ടമുണ്ടാക്കുന്നതുമായ ഒന്ന് വിട്ടുകളയാനോ പങ്കുവെക്കാനോ സാധാരണഗതിയില്‍ മനുഷ്യര്‍ തയ്യാറാവില്ല. മതം നിറയെ സാധാരണ ജനങ്ങളാണുള്ളത്; നേര്‍പ്പിക്കപ്പെടാത്ത ഭൗതികാസക്തിയാണ് അവരുടെ വിശ്വാസത്തിന്റെ മൂലാധാരവും.

മതത്തിലേക്ക് വരുന്നവര്‍ക്ക് നേട്ടമുണ്ടാകുമെന്ന് മതനേതൃത്വം ശരിക്കും വിശ്വസിച്ചു തുടങ്ങിയാല്‍ മതത്തിലേക്കുള്ള പുതിയ റിക്രൂട്ട്‌മെന്റ് നിലയ്ക്കും. നഷ്ടവും കോട്ടവും പങ്കുവെക്കാന്‍ ആളെ ക്ഷണിക്കാനുള്ള ചോദന ശക്തമായിരിക്കും. നേട്ടം പങ്കുവെക്കാന്‍ ആരാണിഷ്ടപ്പെടുക? ഭൗതികാസക്തി മൂലം നട്ടംതിരിയുന്ന മതവിശ്വാസിക്ക് എന്തായാലും അതിനാവില്ല. മതവണ്ടിയിലേക്ക് പുറത്തുനിന്നും ആളെ വിളിച്ചുകയറ്റുന്നത് മതം കഥയില്ലാത്തതും പ്രയോജനരഹിതവുമാണെന്ന് മതനേതൃത്വത്തിന് കൃത്യമായ ബോധ്യമുള്ളതിനാലാണ്. ഓര്‍ക്കുക, പോളിറ്റ് ബ്യൂറോയിലേക്കോ മന്ത്രിസഭയിലേക്കോ ആരും ആരേയും വിളിച്ചു കയറ്റുന്നില്ല! മതത്തിലാകട്ടെ, നേതാവായാല്‍ നേട്ടമുണ്ട്, പുരോഹിതനായാല്‍ നേട്ടമുണ്ട്, പ്രാര്‍ത്ഥനാതൊഴിലാളിയായാല്‍ നേട്ടമുണ്ട്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ കയറിക്കൂടാന്‍ മത്സരവും കുതികാല്‍വെട്ടും പാരവെപ്പും പ്രതീക്ഷിക്കാം. പക്ഷെ സാധാരണവിശ്വാസിയായാല്‍ വിശേഷമില്ല. അവിടെ കയറിക്കൂടാന്‍ മത്സരമില്ല; സമ്മാനത്തിനും വാഗ്ദാനത്തിനും പഞ്ഞവും.

യഥാര്‍ത്ഥ്യപരമായി സഹായിക്കാനുള്ള വിമുഖതയും താല്‍പര്യക്കുറവുമാണ് 'നിങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം' എന്ന ഉദാരമായ വാഗ്ദാനത്തിന് പിന്നിലുള്ളത്. 'നിങ്ങളെ സഹായിക്കാനാവില്ല' എന്നു പറയാതെ പറയുകയാണവിടെ. മറ്റൊരു സഹായവാഗ്ദാനവും ഇത്രയധികം വാരിച്ചൊരിയപ്പെടാറില്ല. അന്യരോട് ഇത്രയധികം ഔദാര്യം കാണിക്കുന്ന മറ്റേതെങ്കിലും മേഖലയുണ്ടോ? ഇരന്ന് നില്‍ക്കുന്ന ഭിക്ഷക്കാരന് നയാപൈസ കൊടുക്കാതെ ''നിനക്ക് വേണ്ടി ഞാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം'' എന്ന് തട്ടിവിടുന്നവരെ നാമെന്ത് വിളിക്കും?! 


പ്രാര്‍ത്ഥന ശരിക്കും ദൈവത്തെപ്പോലെയാണ്. വാഗ്ദാനം നടത്തിയാള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചോ ഇല്ലയോ എന്ന് അറിയാനാവില്ല. പക്ഷെ ആര്‍ക്കുമവിടെ തെളിവ് ഹാജരാക്കേണ്ടി വരുന്നില്ല. പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചതായി നിങ്ങള്‍ 'സങ്കല്‍പ്പിച്ചാല്‍' സംഗതി ക്‌ളിക്കായി. ശേഷം നല്ല വിശേഷം വല്ലതുമുണ്ടായാല്‍ ഇതേ പ്രാര്‍ത്ഥനാതൊഴിലാളി വന്ന് ക്‌ളെയിം ഉന്നയിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാം. ദുര്‍ഗതിയാണ് ഉണ്ടാകുന്നതെങ്കില്‍ അയാളുടെ പൊടിപോലുമുണ്ടാവില്ല കണ്ടുപിടിക്കാന്‍.

ഇതൊക്കെ പറയുമ്പോഴും പ്രാര്‍ത്ഥന മതവ്യവസായത്തിലെ ഒരു മുന്തിയ തൊഴിലാണ്. അന്യരുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്ക് ഭക്തരില്‍ പലരും വലിയ പ്രാധാന്യം കൊടുക്കാറുണ്ട്. താന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചതുകൊണ്ടാണ് നടക്കാത്തതെന്നും കുറേക്കൂടി സ്വീകാര്യരായവരുടെ വാക്ക് ദൈവം കേള്‍ക്കുമെന്നും സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ ചില വിശ്വാസികള്‍ക്ക് യാതൊരു ലജ്ഞയുമില്ല. എങ്ങനെയെങ്കിലും കാര്യം നടക്കണം; സ്വന്തം നിലയ്‌ക്കോ ആളെയിറക്കിയോ-അതിനപ്പുറം ചിന്തിക്കാന്‍ അവര്‍ക്ക് താല്‍പര്യമില്ല. വിശ്വാസിയുടെ ലോകത്ത് 'മധ്യസ്ഥപ്രാര്‍ത്ഥന' ഒരു വന്‍ വ്യവസായമാകുന്നത് അങ്ങനെയാണ്. പ്രാര്‍ത്ഥന വില്‍ക്കുക, പ്രാര്‍ത്ഥനാഫലം ക്രയവിക്രയം ചെയ്യുക, തീര്‍ത്ഥാടനഫലം വില്‍ക്കുക, പുണ്യജലം വില്‍ക്കുക...തുടങ്ങിയ കൗതുകമുണര്‍ത്തുന്ന ക്രയവിക്രയങ്ങള്‍ക്ക് മതഭരണഘടനയില്‍ അലിഖിതമായ ആധികാരികതയാണുള്ളത്.

ഗംഗാജലവും സംസംജലവും വിറ്റഴിച്ച് ഭക്തജനങ്ങളെ രക്ഷിക്കുന്നവരുണ്ട്. ശവവും മലവും ഒഴുകി നടക്കുന്ന നദികളിലെ ജലം അണ്ണാക്കിലൊഴിച്ചാലേ ചില മൂത്ത ഭക്തകേസരികള്‍ക്ക് സായൂജ്യം ലഭ്യമാകൂ. മിനറല്‍ വാട്ടറോ ഡിസ്റ്റില്‍ഡ് വാട്ടറോ കൊടുത്താല്‍ അവന്‍ വലിച്ച് ദൂരെയെറിയും. കുപ്പിക്ക് മുകളില്‍ ഗംഗ, പമ്പ, സംസം എന്നൊക്കെ എഴുതിവെച്ചാല്‍ അവന്റെ പിടലിവേദന അതോടെ തീര്‍ന്നു! വര്‍ദ്ധിച്ച ആവശ്യം പരിഗണിച്ച് പില്‍ക്കാലത്ത് 'സംസം'വെള്ളത്തിന്റെ ഉത്പ്പാദനം അപ്പവും അരവണയും വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി. ഒരു മാസം
 ഇരുപത്തിയഞ്ച് ലക്ഷം പേര്‍ക്ക് ഒരു കിണറ്റില്‍ നിന്നുള്ള വെള്ളം മതിയെങ്കില്‍ ആ കിണര്‍ ''സംസം'' തന്നെയാണെന്നതില്‍ സംശയമില്ല. 

Aftermath of Hajj stampede

'ചെകുത്താനെ' കല്ലെറിയുമ്പോള്‍ ഹാജിമാര്‍ പരസ്പരം ചവിട്ടികൊല്ലുന്ന കലാപരിപാടി എന്തായാലും ഈയിടെയായി ദുര്‍ബലപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. 2005 ല്‍ Dhoka എന്ന ജര്‍മ്മന്‍ കമ്പനി കരാര്‍ ഏറ്റെടുത്താണ് ഈ പ്രശ്‌നം പരിഹരിച്ചത്. അവര്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും കല്ലെറിയാന്‍ പാകത്തിന് 'ചെകുത്താനെ' എന്‍ലാര്‍ജ് ചെയ്ത് വലുതാക്കി കൊടുത്തു!!  സമാനമായ ഒരു കരാര്‍വികസനം 'മകരജ്യോതി'യുടെ കാര്യത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെടുത്തിയാല്‍ ഭക്തരെ ഭൂമിയില്‍നിന്നും 'ചവിട്ടി പുറത്താക്കി നേരെ സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിലേക്ക് വിടുന്ന'സുകുമാരകല അവിടെയും നിയന്ത്രിക്കാനായേക്കും. 

കല്ലെറിയലിന്റെ കാര്യത്തില്‍ മാത്രമല്ല മറ്റു പല മേഖലകളിലും 'മാന്യമായ ഒത്തുതീര്‍പ്പു'കള്‍ക്ക് മതം തയ്യാറാകാറുണ്ട്. ഭക്തന്റെ ബുദ്ധിമുട്ടുകള്‍ കരുണയോടെ കണ്ട് ഇളവനുദിക്കാതിരിക്കാന്‍ മനുഷ്യസ്‌നേഹത്തിന്റെ ജനറേറ്ററായ മതം തയ്യാറാവാതിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ?! നേരിട്ട് നടത്താന്‍ പ്രയാസമുള്ളവര്‍ക്ക് ഹജ്ജ് വിലയ്ക്ക് വാങ്ങാനാവും. കഴിവുള്ളവര്‍ക്ക് മാത്രം നിര്‍ബന്ധമെന്ന നിലയില്‍ ഇസ്‌ളാമികശാസനങ്ങളില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ള ഹജ്ജ് ഇല്ലാത്ത കഴിവ് ഉണ്ടാക്കി നടത്തണമെന്ന് നിര്‍ബന്ധമുള്ള വിശ്വാസികളാണ് ഇവിടെ ഉപഭോക്താക്കള്‍. ഒന്നിലധികം ഹജ്ജ് നടത്തിയവര്‍ അത്യാവശ്യമുള്ള ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചിട്ട് ബാക്കിയുള്ളവ വില്‍ക്കും. വാങ്ങാനാളുണ്ടെങ്കില്‍ കൊടുക്കുന്നെങ്കില്‍ തെറ്റില്ലല്ലോ! രണ്ട് ഹജ്ജ് ചെയ്ത പലരും ഇരുപതെണ്ണം വില്‍ക്കും. വാങ്ങുന്നവനും കൊടുക്കുന്നവനും സംതൃപ്തി! പിന്നെ ആര്‍ക്ക് പരാതി?!

ഭിക്ഷയെടുത്ത് സമ്പാദിച്ചായാലും ഹജ്ജ് ചെയ്യണമെന്ന വികലധാരണ പല വിശ്വാസികള്‍ക്കുമുണ്ടെന്ന് ചില മുസ്‌ളീം മതപണ്ഡിതര്‍ തുറന്ന് സമ്മതിക്കാറുണ്ട്. സര്‍ക്കാര്‍ സബ്‌സിഡി പോലുള്ള പരസഹായം സ്വീകരിച്ച് ഹജ്ജനുഷ്ഠിക്കുന്നത് ഹറാമാണെന്നും അവര്‍ പറയും. അത്തരത്തില്‍ ഏതു വിധേനയും മുണ്ടുമുറുക്കിയുടുത്ത് ഹജ്ജ് അനുഷ്ഠിക്കാന്‍ വെമ്പുന്ന അന്ധവിശ്വാസിയായ ഒരു വൃദ്ധന്റെ കഥ പറയുന്ന സിനിമയാണ് 'ആദാമിന്റെ മകന്‍ അബു''. മലയാളത്തില്‍ ഇറങ്ങിയ ചിത്രങ്ങളില്‍ വെച്ച് ഇത്രയും പ്രതിലോമകരവും നിരാശാജനകവുമായ സന്ദേശം കൈമാറുന്ന മറ്റൊരു ചിത്രം വേറെയുണ്ടോ എന്ന് സംശയമാണ്. സര്‍ക്കാര്‍ പുരസ്‌ക്കാരം ലഭിച്ചതോടെ ഇത്തരം വൃദ്ധകഥാപാത്രങ്ങള്‍ക്ക് വീരപരിവേഷം കല്‍പ്പിക്കപ്പെട്ടു.  മുമ്പ് 'ദേശാടനം' (1997) എന്ന പിന്തിരിപ്പന്‍ ചിത്രം ഇതുപോലെ സമ്മാനിതമാകുകയുണ്ടായി. 'മതമാനിയ' ആളിക്കത്തിക്കാനായി പടച്ചുണ്ടാക്കുന്ന ഇത്തരം കലാരൂപങ്ങള്‍ ആഘോഷിക്കപ്പെടുന്നതിന് രണ്ടര്‍ത്ഥമില്ല.

ഭരണഘടനാപ്രകാരം വഞ്ചിക്കപ്പെടാന്‍ ആര്‍ക്കും അവകാശമുണ്ട്. ടെലിവിഷന്‍ ചാനലില്‍ 'സാമ്പത്തിക അനുഗ്രഹങ്ങള്‍' വേണമെങ്കില്‍ സംഭാവന അയക്കാന്‍ നിര്‍ദ്ദേശിക്കുന്ന പരിപാടികളുണ്ട്. സംഭവനയ്ക്കായി ചാനലില്‍ പൊട്ടിക്കരയുകയും ഉറഞ്ഞുതുള്ളുകയും ചെയ്യുന്ന സുവിശേഷകജന്മങ്ങള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥന തൊഴിലായി സ്വീകരിക്കുന്നതിലെ അനന്തസാധ്യതകള്‍ നമ്മെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നു. പലപ്പോഴും പ്രാര്‍ത്ഥനാതൊഴിലാളി സ്വപ്നം കാണുന്നതിലും അധികം തുകയായിരിക്കും അത്യാഗ്രഹവും ദുരയും മൂത്ത ഭക്തജനം അയച്ചുകൊടുക്കുക. ഒന്നുവെച്ച് രണ്ടു വാങ്ങാമെന്ന ഈ അത്യഗ്രഹമാണ് ഇവിടെ ഭക്തമാനസത്തെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നത്. ശരിക്കും നോട്ടിരട്ടിപ്പ് സംഘത്തില്‍ ചേരുന്നവന്റെ മാനസികാവസ്ഥ.

ക്രൈസ്തവവിശ്വാസമനുസരിച്ച് പരലോകത്ത് 'പര്‍ഗേറ്ററി' (Purgatory) എന്നൊരു ഇടമുണ്ട്. തികച്ചും സവിശേഷമായ ഒരു സാങ്കല്‍പ്പകസ്ഥലമാണത്. പര്‍ഗേറ്ററി സ്വര്‍ഗ്ഗ-നരകങ്ങള്‍ക്കിടയിലുള്ള ഒരിടത്താവളമാകുന്നു. അതേസമയം അത് സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗവുമാണ്. സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിലേക്കുള്ള ഒരു 'വെയിറ്റിങ് റൂമെന്ന്' പറയുന്നതാവും കൂടുതല്‍ ശരി. ഭൂമിയില്‍നിന്ന് ചെല്ലുന്ന ഒരാത്മാവ് നരകത്തില്‍ പോകാന്‍ തക്ക കൊടിയപാപം ചെയ്യാതിരിക്കുകയും എന്നാല്‍ നേരിട്ട് സ്വര്‍ഗ്ഗം പൂകാന്‍ കഴിയാത്തവിധം മൃദുവായ പാപം ചെയ്തിട്ടുമുണ്ടെങ്കില്‍ പര്‍ഗേറ്ററിയെന്ന ത്രിശങ്കുസ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ കുടുങ്ങും. അതായത് വണ്ടി വാളയാര്‍ ചെക്ക്‌പോസ്റ്റില്‍! 


ഗള്‍ഫിലേക്ക് പോകുന്ന മലയാളികള്‍ മുംബൈയിലിറങ്ങി തൊഴില്‍വിസ ലഭിക്കുന്നതുവരെ അവിടെ തങ്ങുമെന്നൊക്കെ കേട്ടിട്ടില്ലേ.-അതുപോലെ. ഇത്തരം 'ആത്മാക്കള്‍ക്ക്' പര്‍ഗേറ്ററിയിലെ പാപത്തിന്റെ മെറ്റല്‍ ഡിറ്റെക്റ്ററിലൂടെ കടന്നുപോകണം. അവിടെവെച്ച് മിതപാപി-ആത്മാക്കള്‍ കഠിനമായി വിസ്തരിക്കപ്പെടും. കുറ്റത്തിനനുസരിച്ചുള്ള ശിക്ഷ നല്‍കി അവറ്റകളെ പര്‍ഗേറ്ററിയിലിട്ട് 'ശുദ്ധീകരിക്കും'. ശേഷം സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിലെ 'പാപവിമുക്തമേഖല'യിലേക്ക് (Sin free-zone) പോകാം.
ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ക്കെല്ലാം ക്രൈസ്തവസ്വര്‍ഗ്ഗത്ത് പോകാമെന്നാണ് പൊതുനിയമം. പക്ഷേ, പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റുകാര്‍ മുഴുവന്‍ നരകത്തില്‍ പോകുമെന്ന് കത്തോലിക്കരും കത്തോലിക്കരെല്ലാം നരകത്തില്‍ പോകുമെന്ന് പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റുകാരും ആത്മാര്‍ത്ഥമായി വിശ്വസിക്കുന്നു! മറ്റ് ക്രിസ്ത്യന്‍വിഭാഗങ്ങളുടെ പരസ്പരമുള്ള നിലപാടും ഭിന്നമല്ല. യഥാര്‍ത്ഥ വിസ്താരം നടക്കുന്നത് പര്‍ഗേറ്ററിയിലാണ്. 


മധ്യകാലത്ത് കത്തോലിക്കാസഭ 'പാപപരിഹാരം' വിറ്റിരുന്നു. ചെറിയ പാപങ്ങളൊക്കെ പണം വാങ്ങി ഭൂമിയില്‍വെച്ചുതന്നെ പുരോഹിതര്‍ പരിഹരിച്ചുകൊടുക്കും. വീണ്ടും പറയട്ടെ, എത്ര മനോഹരമായ ആചാരങ്ങള്‍!!! എന്നാല്‍ കൊടുംപാപത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ പുരോഹിതര്‍ക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാനാവില്ല. Sale of Indulgences എന്നാണിത് ചരിത്രത്തിലറിയപ്പെടുന്നത്. കൊടുംഭീകരന്‍മാരുടെ കാര്യത്തില്‍ ലോക്കല്‍ പോലീസുപോലെ അവര്‍ നിസ്സഹായരായിപ്പോകും. പര്‍ഗേറ്ററിയിലെ ശിക്ഷ പൂര്‍ണ്ണമായും റദ്ദാക്കാന്‍ പണം പിടുങ്ങുന്ന പാവം പുരോഹിതശ്രേഷ്ഠര്‍ക്ക് സാധിക്കുമെന്ന് കരുതരുത്. അവര്‍ ആകെ ചെയ്യുന്നത് ദൈവവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പര്‍ഗേറ്ററിയില്‍ കിടക്കേണ്ട ദിവസത്തിന്റെ എണ്ണം അല്‍പ്പം കുറച്ചുകൊടുക്കുക എന്നതു മാത്രമാണ്.

' ശിക്ഷ ഇത്രദിവസം ഇളവ് ചെയ്യുന്നു' എന്ന് കൃത്യമായി രേഖപ്പെടുത്തിയ 'സര്‍ട്ടിഫിക്കേറ്റുകള്‍' റോമന്‍ കത്തോലിക്കാപുരോഹിതര്‍ അക്കാലത്ത് വിതരണം ചെയ്തിരുന്നു. ഈ സര്‍ട്ടിഫിക്കേറ്റ് വാങ്ങാന്‍ മിതപാപികള്‍ മുതല്‍ മഹാപാപികള്‍ വരെ പള്ളിമേടകളില്‍ ക്യൂ നിന്നു. സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് വില്‍ക്കുന്ന കാര്യത്തില്‍ പുരോഹിതര്‍ക്കിടയില്‍ തര്‍ക്കവും ലഹളയുമുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. കത്തോലിക്കാമതം കയ്യടക്കിയ ഭീമന്‍സമ്പത്ത് `ill gotten wealth' എന്ന ഇംഗ്ലീഷ്പദം അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ അന്വര്‍ത്ഥമാക്കുന്നതാണ്. പാപപരിഹാരം വിറ്റ് കത്തോലിക്കമതം നേടിയ സമ്പത്ത് ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സാമ്പത്തിക തട്ടിപ്പായി നിലനില്‍ക്കുന്നു.

ഇതൊക്കെ പണ്ടെങ്ങോ നടന്ന ഒരു തമാശയായി തള്ളരുത്. 1930-ല്‍ പോപ്പ് പയസ്സ് പത്താമന്‍ പുരോഹിതശ്രേണിയില്‍പ്പെട്ട ഓരോരുത്തര്‍ക്കും പര്‍ഗേറ്ററിവാസം എത്രദിവസം കുറച്ച് കൊടുക്കാമെന്നത് സംബന്ധിച്ച ഒരു പട്ടിക തയ്യാറാക്കിയിരുന്നു. റാങ്കും ഗ്രേഡുമനുസരിച്ചാണ് പട്ടികയില്‍ ശ്രേണിക്രമം നിര്‍വചിച്ചിരുന്നത്. കാര്‍ഡിനല്‍മാര്‍-200 ദിവസം, ആര്‍ച്ച്ബിഷപ്പുമാര്‍-100 ദിവസം, ബിഷപ്പുമാര്‍-50 ദിവസം എന്നിങ്ങനെ പോകുന്നു പോപ്പിന്റെ പട്ടിക. സര്‍ക്കാര്‍ജീവനക്കാരുടെ ശമ്പളസ്‌കെയിലുകള്‍ക്ക് സമാനമായ ഈ അധികാരവിതരണത്തിന്റെ മാനദണ്ഡം സാമ്പത്തികമായിരുന്നു. ഇന്ന് പണം ഈടാക്കി പാപമോചനം നല്കാറില്ല. എന്നാല്‍ മധ്യയുഗത്തിലും പണം മാത്രമായിരുന്നില്ല സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റിന് ഫീസായി വാങ്ങിയിരുന്നത്. 'പ്രാര്‍ത്ഥന'യായും ഫീസടയ്ക്കാമായിരുന്നു!! നിങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി മരണശേഷം മറ്റുള്ളവര്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചാലും കണക്ക് ശരിയാകും. പ്രാര്‍ത്ഥന പണം കൊടുത്തുവാങ്ങുന്നതിലും വിരോധമില്ല.

University of Oxford

ഓക്‌സ്‌ഫോഡ് കോളേജ് 1379-ല്‍ സ്ഥാപിച്ചത് അന്നത്തെ ഒരു വലിയമനുഷ്യസ്‌നേഹിയായി അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന വിന്‍ചെസ്റ്ററിലെ ബിഷപ്പായിരുന്ന വിക്കന്‍ഹാമിലെ വില്യമായിരുന്നു(William of Wykeham, the Bishop of Winchester). പുതിയ കോളേജായതിനാല്‍ അന്നത് ന്യൂ കോളേജെന്നും (New college) അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. മധ്യകാലത്ത് 'ബിഷപ്പ്' എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ കുറഞ്ഞ പുള്ളിയൊന്നുമല്ല! അന്നത്തെ ഒരു ബില്‍ഗേറ്റ്‌സാണദ്ദേഹം. 
ദൈവത്തിലേക്കുള്ള ഇന്‍ഫര്‍മേഷന്‍ ഹൈവേ നിയന്ത്രിക്കുകയും പാപപരിഹാര സോഫ്റ്റ്‌വെയര്‍ പേറ്റന്റ് വ്യവസ്ഥയില്‍ വില്‍ക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നവരാണ് അന്നത്തെ പുരോഹിതര്‍.


 വിന്‍ചസ്റ്റര്‍ ബിഷപ്പിന്റെ രൂപതയും വളരെ സമ്പന്നമായിരുന്നു. തന്റെ സമ്പത്തുപയോഗിച്ച് രണ്ട് വലിയ വിദ്യാഭ്യാസസ്ഥാപനങ്ങള്‍ അദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ചു. ഒന്ന് വിന്‍ചെസ്റ്ററിലും മറ്റൊന്ന് ഓക്‌ഫോഡിലും. വിദ്യാഭ്യാസത്തെ പ്രാധാന്യത്തോടെ കണ്ടിരുന്ന ആളായിരുന്നു വിന്‍ചെസ്റ്റര്‍. മറ്റ് പുരോഹിതന്‍മാര്‍ ചെയ്യാന്‍ മടിച്ച കാര്യം തന്നെയാണദ്ദേഹം ചെയ്തത്. പക്ഷേ, കോളേജ് സ്ഥാപിച്ചതിന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ ഉദ്ദേശ്യം 1979-ല്‍ ആറാം ശതാബ്ദി ആഘോഷിച്ച വേളയില്‍ പുറത്തുവന്നു. വിന്‍ചെസ്റ്ററിന്റെ ആത്മാവിന്റെ രക്ഷയ്ക്കായി കൂട്ടപ്രാര്‍ത്ഥന നടത്തുന്ന ഒരു പ്രാര്‍ത്ഥനാലയമായി നിലനില്‍ക്കാനാണ് വിന്‍ചെസ്റ്റര്‍ ബിഷപ്പ് ഈ വിദ്യാഭ്യാസസ്ഥാപനങ്ങള്‍ സ്ഥാപിച്ചത്!

പത്ത് വികാരിമാര്‍, 3 ഗുമസ്തന്‍മാര്‍, 16 സംഗീതജ്ഞര്‍ തുടങ്ങിയവരെ കോളേജിന്റെ ഭാഗമായി എന്നെന്നും നിലനിറുത്തണമെന്നും കോളേജ് അടച്ചുപൂട്ടേണ്ടിവന്നാല്‍പോലും അവരുടെ ശമ്പളത്തിന് യാതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടാകാന്‍ പാടില്ലെന്നും ബിഷപ്പ് വ്യക്തമായി നിര്‍ദ്ദേശിച്ചിരുന്നു. സ്വയം തെരഞ്ഞെടുക്കുന്ന'ഫെല്ലോഷിപ്പ്' (Fellowship) എന്ന അംഗീകൃതഭരണസഭയാണ് കോളേജിന്റെ ഭരണം കഴിഞ്ഞ 600 വര്‍ഷമായി നടത്തിവരുന്നത്. വിഖ്യാത പരിണാമശാസ്ത്രജ്ഞനായ റിച്ചാഡ് ഡോക്കിന്‍സും ഈ ഫെല്ലോഷിപ്പില്‍ അംഗമാണ്. നൂറ്റാണ്ടുകളായി ഫെല്ലോഷിപ്പ് അംഗങ്ങള്‍ വിന്‍ചെസ്റ്റര്‍ ബിഷപ്പിനുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നുവെന്നാണ് സങ്കല്‍പ്പം.

ഇന്ന് കോളേജിന് ആകെ ഒരു വികാരി മാത്രമേയുള്ളു; അതൊരു സ്ത്രീയാണ്. ഗുമസ്തന്‍മാര്‍ ആരുമില്ല. സംഗീതജ്ഞര്‍ക്ക് മാത്രം പഞ്ഞമില്ല. ഒന്നോര്‍ത്താല്‍ ഇതൊരു ചതിയാണ്. ബിഷപ്പിന്റെ ആത്മാവ് ഇപ്പോഴും പര്‍ഗേറ്ററിയില്‍ കിടന്ന് നരകിക്കുകയാണോ എന്നറിയില്ല. എന്തായാലും പ്രാര്‍ത്ഥന പഴയരീതിയില്‍ നടക്കുന്നില്ല. 600 വര്‍ഷത്തെ പ്രാര്‍ത്ഥന കൊണ്ട് ബിഷപ്പിന്റെ ആത്മാവ് ഇതിനകം സ്വര്‍ഗ്ഗത്ത് കടന്നുകൂടിയിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ വിഷമിക്കാനില്ല. ഇനിയും കരകയറിയിട്ടില്ലെങ്കില്‍ ഒന്നുകില്‍ ഭൂമിയില്‍നിന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥന കയറ്റുമതി ചെയ്യുന്നത് അര്‍ത്ഥശൂന്യമാണ്, അല്ലെങ്കില്‍ എത്ര പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചാലും ബിഷപ്പ് രക്ഷപെടാന്‍ സാധ്യതയില്ല.

കൂലിപ്പണി ചെയ്യുന്നപോലെ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് മറ്റൊരാളെ രക്ഷിക്കാമെങ്കില്‍, പ്രാര്‍ത്ഥന വിറ്റും ദാനംചെയ്തും ആളുകളെ നന്നാക്കാമെങ്കില്‍ മതവിശ്വാസം നല്ലൊരു കമ്പോളവ്യവസ്ഥ തന്നെയാണെന്ന് സമ്മതിക്കുന്നതില്‍ തെറ്റില്ല. ഈ കമ്പോളത്തിന്റെ നിയന്ത്രണാധികാരം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന അതിശക്തിക്ക് ഡേറ്റാ എന്‍ട്രിക്കും ടാബുലേഷനുമായി വന്‍ച്ചെലവ് തന്നെ വേണ്ടിവരുമെന്നതില്‍ സംശയമില്ല. ദൈവത്തിന് കത്തയക്കുമ്പോള്‍ സ്റ്റാമ്പൊട്ടിക്കാത്തവരുണ്ടാകുമോ?! തിരുപ്പതിക്ഷേത്രത്തിലെ ഭണ്ഡാരത്തില്‍ ദിനവും നിക്ഷേപിക്കപ്പെടുന്ന കള്ളനോട്ടുകള്‍
 ലക്ഷങ്ങളുണ്ടാവുമെന്നാണ് കണക്ക്.  മനുഷ്യരെ പറ്റിച്ചാല്‍ വിവരമറിയും. സര്‍വതും സൃഷ്ടിച്ച ദൈവത്തിനാകട്ടെ 'സൃഷ്ടി'കളായ നോട്ടുകള്‍ക്കിടയില്‍ വേര്‍തിരിവില്ല. അവന്റെ മുന്നില്‍ സര്‍വതും സമം!!***